Evet bu doğruydu onu ölesiye dövmem lazım ama buna nasıl cesaret edicem hiç bilmiyorum tanrım ben neye bulaştım böyle hadi harriet içinde bir yerlerde iyilik olmalı hadi.
-Harriet gitmeyi düşünüyor musun?
-Ha ne ah evet.
Yaaşça Em'in kapısının önüne geldim bunu yapamam nasıl olsa üvey müvey ama ginede annem di bunu yapamazdım düşün harriet düşün.Buldum kötülüğe iyilik ile karşılık versem ne olur hiç bilmiyorum ama denemekte fayda var.
-Emma içeri girebilirmiyim.
-Ahh tabi canım.
-Em senden özür dilemek istiyorum lütfen beni affet.
-Tatlım ben senin annenim biliyorum öz annen kadar beni sevmiyorsun ama ben seni öz kızım kadar seviyorum.
-Biliyorum ama niye böyle yapıyorsun?
-Neyi napıyorum?
-Bana erkek arkadaş bulmaya çalışıyorsun.
-Mutlu olacağını düşündüm tatlım.
-Ama ben bundan mutlu olmuyorum.
-O zaman özür dilerim tatlım söz veriyorum bu evde sende istemeden bir şey yapmıyacağım.
-Söz mü?
-Söz tatlım hadi gel buraya.
Aman tanrım ilk defa Em'e bu kadar çok güveniyorum tanrım ben baya değiştim.
-Tatlım bana güveniyorsun dimi?
-Güveniyorum anne.
Evet bana kesin bişey oldu ama böylesi daha iyi bana sanki kendi annenemiş gibi hissettiriyor.Sarılmamızı bölen zildi aman tanrım 1 seneden beri şu evin zili çalmazdı kimdi ki.
-Ben bakarım harriet sen odana git.
-Hayır benimde mufağa gitmem gerek karnım çok aç.
-Tamam o zaman.
Em ile aşağıya indik ben mutfağa geçtim off karnım çok aç ama ne yiyeceğimi bilmiyorum Bari meyve suyu içiyim şimdilik birazdan yemek yeriz zaten.
-Selam harriet.
-H-h-h-harry.
