Schizophreny In Love l.t

55. Όαση

Ακριβώς σε τρεις εβδομάδες άρχισα να έχω συσπάσεις και διαστολές έτσι μπήκα πρόωρα για γέννα. Έχουν περάσει δύο μέρες από την ημέρα εκείνη. Τέσσερις Μαΐου, ώρα έντεκα και πενήντα, δέκα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα γεννήθηκε ο Γαβριήλ. Ειρωνεία, γιατί ο Γαβριήλ ήταν Αρχάγγελος του Κυρίου και η Λόα πρόβλεψε πως το παιδί που θα βγει από την κοιλιά μου θα είναι ο Αρχηγός της Κόλασης. Όπως και να έχει, ακόμα και εάν γεννήθηκε περίεργα και του έχει βγει όνομα από τώρα, θα τον προστατέψω με ότι έχω και δε έχω.
Η Στέιση δεν έχει φύγει στιγμή από το πλευρό μου, όπως και η Ρίτσελ και ο Λουί πηγαίνει και έρχεται με τους γιατρούς γιατί ακόμα δεν μας άφησαν να τον δούμε. Τον μικρό μου άγγελο. Είμαι τόσο κουρασμένη και ας είμαι ξαπλωμένη τόσες μέρες νιώθω σαν να έτρεχα μαραθώνιους όλους αυτούς τους έξι μήνες. Πως πέρασαν έτσι..
Σ - Θες να σου φέρω κάτι;, μου πιάνει το χέρι και ανοίγω τα μάτια μου πιέζοντας τους μυς του προσώπου μου για ένα αχνό χαμόγελο. Της χαϊδεύω με τον αντίχειρα μου το χέρι και παίρνω μια βαθιά ανάσα που έκανε ένα δυνατό κύμα πόνου να διαπεράσει το σώμα μου.
Β - Θέλω.. Θέλω να τον δω, δάκρυα έρχονται στα μάτια μου από την ψυχική και φυσική μου κούραση και κατάσταση. Με έχουν κλεισμένη εδώ, με έναν ορό από πάνω μου και διάφορες βελόνες στις φλέβες μου. Θέλω να τον δω, δικαιούμαι να τον δω.
Σ - Ρίτς θες να κάτσεις εδώ ή θα έρθεις με εμένα να βρούμε τον γιατρό;, σηκώνεται απότομα και ενθουσιασμένα από την μόνη καρέκλα γύρω από το κρεβάτι μου και τους χαμογελάω.
Σ - Δεν θα αργήσουμε, ανοίγει την πόρτα και σχεδόν κουτουλάει με τον Λουί που ήταν έτοιμος να μπει.
Λ - Καρδιά μου, έρχεται και με φιλάει πεταχτά κάνοντας την καρδιά μου να σκιρτήσει. Κάθεται αργά στη καρέκλα δίπλα μου και τον παρακολουθώ χωρίς να χάνω κίνηση από ότι κάνει. Πιάνει το δεξί μου χέρι και το κλείνει με τα δύο δικά του ζεσταίνοντας το.
Β - Τι κάνεις;
Λ - Εγώ πρέπει να το ρωτάω αυτό, μου χαμογελάει και φιλά το πάνω μέρος της παλάμης μου κάνοντας τις τρίχες από το χέρι μου να σηκωθούν ανταποκρίνοντας στο γλυκό, τρυφερό άγγιγμα του. Μου έλειψε, ω διάολε κι εάν μου έλειψε.
Β - Πονάω.. Αναρρώνω, κοιτάω τα ενωμένα χέρια μας χωρίς να κουνήσω το κεφάλι μου και ασυνείδητα τα χείλη μου σουφρώνουν και το πρόσωπο μου παραμορφώνεται σε ένα κατσούφιασμα.
Λ - Ήθελα να είναι έκπληξη αλλά, με τον αντίχειρα του πάνω από τα χείλη μου και τον δείκτη κάτω από το πιγούνι μου με κάνει να κοιτάξω σε αυτόν.

Λ - Θα δούμε τον Γαβριήλ σήμερα, μου χαμόγελα και νιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου να πετάνε νευρικά από την χαρά που πήρα. 

Β - Μου λες αλήθεια;, του σφίγγω το χέρι κάνοντας το δικό μου να πονέσει πιο πολύ με τις βελόνες μέσα σε αυτό.
Λ - Απολύτως ειλικρινής, παίρνει την φάτσα του 'δεν έχω κάνει τίποτα παράνομο' μόνο που δεν σηκώνει τα χέρια, τους ώμους μόνο για λίγο και τους αφήνει πάλι να πέσουν. 
Β - Πότε θα τον- με διακόπτει η πόρτα που ανοίγει με δύναμη από την Στεις με την Ρίτσελ και ακριβώς από πίσω μια νοσοκόμα με ένα μωρό στα χέρια της. Ένα μικρό κεφαλάκι με κάστανα κοντά μαλλιά, πυκνά για νεογνό και τα χεράκια του ψηλά σαν να ψάχνουν για κάτι.
Η καρδιά μου σταματά και χωρίς να το καταλάβω δάκρυα μουσκεύουν τα μάγουλα μου καθώς τεντώνω και εγώ τα χέρια μου για να τον πιάσω, τα σωληνάκια δυσκολεύοντας όλη την διαδικασία.
Η νοσοκόμα φεύγει με το που μας πει να την φωνάξουμε εάν την χρειαστούμε αλλά δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από το πανέμορφο πλάσμα στα χέρια μου. Δεν άκουσα ούτε την Στέιση να μου μιλά ούτε καν ένιωσα στην αρχή τον Λουί να με σκουντά.
Λ - Νομίζω πεινάει, χαμόγελα στον Γαβριήλ και ακουμπά το χέρι του στο πόδι μου για να έρθει πιο κοντά.
Σ - Είναι πανέμορφος.. Έτσι Ρίτσελ;
Ρ - Είναι τόσο μικρούλης, κοιτάει με θαυμασμό το πρόσωπο του.
Μοιάζει και στους δύο μας. Πήρε την μύτη και το σχήμα των ματιών του Λούι ενώ πήρε τα χείλη μου και τα μαλλιά μου.
Σ - Έμεις θα περάσουμε αύριο εντάξει αγάπη;, έρχεται και με φιλά στο μέτωπο και κλείνω τα μάτια καθώς της χαμογελάω και γνέφω.
Ανοίγει το στόμα για να διαμαρτυρηθεί επειδή πεινάει και τον βάζω αμέσως. Του σιγοτραγουδώ ένα νανούρισμα που έμαθα από την μητέρα μου χωρίς να παίρνω τα μάτια μου από πάνω του.
Β - Είναι πανέμορφος
Λ - Το πήρε από εσένα, μου χαμογελάει και του το ανταποδίδω όταν σκύβει μπροστά και με φιλάει, όχι πεταχτά σαν πριν. Κατάλαβα ότι του έλειψα, τόσο όσο και σε εμένα.
Όταν γυρνάω το βλέμμα μου πάλι στον άγγελο μου, τα χάνω καθώς τον βλέπω να μεγαλώνει εκείνη τη στιγμή, να αλλάζει και να ανοίγει τα μάτια του κάτι που έπρεπε να κάνει σε δύο τρεις μήνες από τώρα.
Β - Λουί;
Λ - Τι σκατά;
Παίζει με το κολιέ που μου χάρισε ο Λουί καθώς πίνει το γάλα του, τα μάτια του, το ένα γαλάζιο και το άλλο καστανό σαν τα DNA εμένα και του Λουί να δώσανε μάχη για αυτά και βγήκε ισοπαλία, με κοιτάνε με λάγνο και πάρα την ανατριχίλα που ένιωσα δεν μπορώ παρά να ερωτευτώ αυτό το βλέμμα και να το αποδεχτώ, είναι διαφορετικός. Δε θα το αφήσω έτσι όμως, με το που βγω δεν θα σταματήσω μέχρι να βρω τι σου συμβαίνει και τι μπορώ να κάνω για να τον βοηθήσω.   

*******

ΤΙ ΣΚΑΤΑΑΑΑ;! ΟΜΓ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΓΚΕΊΜΠ ΕΙΝΑΙ ΓΛΎΚΑΣΣ! ΜΑ ΤΙ CREEPY ΟΜΩΣ ΧΔ

τι θα συμβεί μετά;

Θα υπάρξει μέλλον ή απλά θα παραδοθούν; 

Ψηφίστε και κομμεντάρετε γνώμες αγάπες 

to be continued. Xx