Shawn Mendes - Lost

Hoofdstuk 25

Aangezien Luke graag weer eens iets anders wil eten dan het standaard ziekenhuis voedsel besluiten we tegen de middag naar een restaurant te gaan.

Ondertussen ben ik nog druk bezig met het interview afnemen. Shawn antwoord alle vragen super uitgebreid. Na een tijdje begin ik ook vragen aan Luke te stellen en we hebben de grootste lol met z'n drien. Luke is eigenlijk best wel aardig en hij kan ook vet grappig doen. Het verbaasd me, maar na een tijdje kan ik al normaal doen tegen mijn ontvoerder en andersom blijkt het ook geen probleem te zijn. Ik denk dat ik hem al wat minder begin te haten.

'Publiceer al mijn antwoorden maar niet.' zegt hij  dan opeens tegen me. 'De mensen kennen me niet en ik wil niet dat dit bekend word tijdens een interview voor een eindexame. Dan denken ze vast dat het een grapje is en word ik alsnog niet serieus genomen.' ik kijk hem medelevend aan. 'Ik snap het Luke, ik zal er niks meedoen.' Hij knuffelt me even kort.

'Dank je, heel erg, dat je me toch nog een tweede kans geeft nawat ik je aangedaan heb.' ik glimlach. 'Het is oke.'  zeg ik dan. En ik voel dat ik het meen.

In het restaurant heeft Shawn geregeld dat we te eten krijgen in een aparte ruimte. Achterin de zaak. Hoe cool! Ik neem mijn schrijfblok gewoon mee en begin aan mijn volgende reeks vragen.

Oke Shawn, ik weet niet of je het door hebt, maar er zijn nogal veel meiden die gek op je zijn. Heb je nog speciale voorkeur over bijvoorbeeld uiterlijk? Zodat je vrouwelijke  fans een beetje weten waar ze aan toe zijn?

Heel even trekt hij een bedenkelijke blik. Dan begint hij heel serieus een antwoord te formuleren.

Ja, natuurlijk heb ik voorkeur. Laat me even denken... Ik hou vooral van meiden die Jess heten. Ze moeten er ook precies uitzien als de enige Jess die ik ken en ze moeten ook precies doen als de enige Jess die ik ken. 

Hij stopt met praten en kijkt nog even bedenkelijk.

Dat waren de eisen wel volgens mij.

Hij kijkt me uitdagend aan en ik schiet in de lach. Hier kan ik nooit iets serieus van maken. Dan staat hij op en komt hij naar me toe. Hij pakt mijn handen vast en trekt me overeind uit mijn stoel. Door die beweging komen we super dicht tegenover elkaar te staan. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en begin hem voorzichtig  te zoenen. Ik weet Luke erbij is en dat hij ons vast raar aan staat te kijken. Al snel zoent Shawn me terug.

Dan kucht Luke. Ik laat Shawn los en voel mezelf helemaal rood worden. 'Ooh ja, eeh, sorry.' Shawn begint te lachen. We gaan allebei weer op onze plek zitten en ik pak snel mijn kladblok erbij om mezelf een houding te geven. Ik verzin een volgende vraag voor Luke.

Luke, aangezien jij er bijna hetzelfde uitziet als je broer, denk ik dat de fans jou ook wel zien zitten. Hoe denk jij daarover? Hebben ze bij jou wel een kans?

In tegenstelling tot Shawn trekt hij niet echt een bedenkelijk gezicht. Hij begint gewoon te praten.

Nou, het zit zo. Ik heb geen fans. In feite ken ik ze niet eens en zij kennen mij niet. Nooit gekend ook. Daarom denk ik dat ik ongeveer ieder meisje leuk ga vinden dat normaal tegen me doet... Als dat ooit gaat gebeuren.

Ik noteer alles snel en dan dringen de woorden die hij net gezegd heeft pas echt tot me door. Er valt er een pijnlijke stilte. Dan stoot Shawn zijn broer aan. 'Het komt goed bro, echt. Als je weer helemaal beter bent, gaan we het de wereld samen vertellen.' Luke kijkt zijn broer dankbaar aan en knikt. Dan komt de ober binnen met onze maaltijd en word het eten opgediend.