Falling, In Love?

Chapter 3: Back to school

Hayst! Sa sobrang pagod ko. Tanghali na ako nagising, pero syempre nagmadali na ako. Ayoko kayang malate. maya maya pa umalis na ko para pumasok.

Pero wala yung unang prof. Namin may sakit ata kaya maraming oras para makipag chikahan.

"uy, friend musta lakad nyo ni Michael?" Si Isabel, Tanong nito, halatang kinikilig.

"Wala, nag libot libot at kumain. Ganun!"

"Wala bang nagyari na-..."

"Hoy! Grabe ka ahh, ano tingin mo sakin! Grabe ka Isabel, Ganyan ka naba-..."

"Grabe ka ah! Masyado kang depensive, tanong ko lang naman eh, wala bang nangyaring aminan ng feelings?" bigla niyang sinabi.

"ahh!" Napahiya ako dun, masyado ka kasi keicy, haystt. Sabi ko sa isip ko.

Nang biglang may sumingit sa usapan.

"Aminan  nang?"

Shocks! Si Michael.

"Ahh, eh aminan nang-..."

inunahan ko na si Isabel sa pagsagot, baka kasi ano pang masabi nito ehh!

"Wala! Wala naman ehh, ikaw talaga Isabel, ay! Oo nga pala na iihi na pala si isabel! Dali ihi kana baba na! Habang wala si prof!" Tinitigan ko siya nang masama buti nalang masunurin tong kaibigan ko. Hahaha, bumaba nga.

"O...k."

"Ikaw, talaga michael Kung anu-anong inisip mo!"

Sinuklian lang ako nang pagkatamis tamis na ngiti na umabot hanggang langit.

Maya-maya nagulat nalang kami dahil nagkakandarapa na ang lahat. Biglang umayos, tahimik at parang walang nangyari. Yun pala andyan na si Prof. Syempre nagmadali nakong umupo. Grabe kahit College kana meron pa palang ganto! Hahaha.

Tanging buhay ko lang ehh, kinig, turo, kinig, turo at pahingga. Lumipas ang maraming oras.

"Haysst. Sa wakas natapos din ang klase. Makakapagpahingga rin" sabi ko sa sarili ko.

"Paalam bess."  Isabel

"Paalam bess. Muah!"

Uuwi na sana ako nang biglang may tumawag sa aking napakagandang pangalan.

"Keicyyy!"

agad akong lumingon nang makita ko na si MICHAELLL tumatakbo papalapit sakin, grabe bilis ng tibok ng puso ko... Im fallin' falling In Love.
Parang nag-slow motion ang mundo.ayun pala nasa harapan ko na siya, NAKATITIG. Para akong baliw.

"Hoy!" pangugulat sakin

""Ayyy, kabayo!"

"Grabe ka naman, ang gwapo-gwapo ko naman para sa isang kabayo no!"

"Bat ka ba nang gugulat?"

"ehh ikaw kaya! Para kang may sapi. Nakanganga ka noh!"

"hehehe" para talaga akong baliw.

"ganun na ba ako ka Gwapo para mapa tulala ka sakin" sabay ngiti with matching  kindat.

Shemmmss! Malulusaw na ata ako. Sobrangggggg gwapo niya nang ginawa niya yun. Shocksss.

"Pede na kong kunin ni Lord!" pabulong kong sabi.

nang biglang...

"Huwag naman, sino makakasama ko?"

shemayy! Narinig niya pa yun. Wala akong masabi, parang tinahi yung bibig ko. Sobrang kilig nanakakahiya ang nangyari ngayong araw. Hayssst.
Tanging nagawa ko lang ehh...

"uuhmm-.. ano, wala... sig-.e Michael uhm.-. u.. wi-... na ko."

"Hatid na kita?"

"Uhmm-.. hu.. wa-g na... si.ge"

"Huwag, kanang makulit? Tara na"

Ayyyyyyyyyyyyy! Hinatak niya yung kamay kooooo. Ano paba magagawa ko! BUHAY NGA NAMAN.

Habang nasa loob ng sasakyan:

Habang nasa loob kami ng sasakyan, wala! Actually di' ako makapag salita.

"oh! Keicy! Naninibago ako sayo ngayon hah! Ba't parang ang tahimik mo?"

"ah! Eh, baka kasi pagod lang ako!"

"Ah, ok!"

namuhay lang ang katahimikan sa loob ng sasakyan. Hanggang makauwi ako sa aking bahay.

"Ahhm! Sige! Salamat! Una na ko."

"Sige! See you"

Pumasok na ko ng bahay! Buti nalang walang masyadong assignment. makakapagpahinga ako agad.

"Grabe ang hatid nang araw natoh!"

Nang isasara kona yung kurtina ng aking bintana, may nakita akong sasakyan sa harap ng aking bahay. Nagtataka ako kasi nakauwi na si Michael eh! Tinignan ko at bumaba ako! Syempre may halong kaba at takot.

Papalapit ako nang papalapit sa pinto ng sasakyan na iyon. Nang nakita ko si...

Itutuloy...

please guys! Do not forget to vote and any suggestion to my story? Any comment that will help to improve it. Also share your comments, positive or negative.

Salamat salamat sa pagbabasa. Hope you like it. Sorry sa mga wrong spelling and grammar. Hihihi, thanks muah!