Hayat adil değildir.
Asla olmayacakta.
Eğer hayat adilse ben neden her gece yorganın altında ağlıyorum?
Eğer yaralar geçiyorsa ben neden hayatımı bir acı ile yaşıyorum?
×××××××××
Acı sıvı boğazını yakıp geçti adamın. Okuduğu mektup aklına geldikçe içi daralıyor, vücudunu derin bir titreme sarıyordu.
Tony Stark, evlatlık olduğunu öğrendiğinden beri durmadan içiyordu.
Kaç saat olduğu ile ilgili bir fikri yoktu. Unutmak içini içiyordu zaten, hayattan uzaklaşmak için.
Fakat bazı şeyler asla unutulmazdı. Ne kadar içersen iç. Bir süre unuturdun sadece. Acıyı uyuşturmak için vardı içki.
Zaman tüm yaraları iyileştirmezdi. Tıpkı hayatın herkese adil davranmadığı gibi.
Elleri bardağı tutamaz hale gelince pes etti Stark. Bir bardağı bile elinde tutamazken nasıl tüm bu acıya katlanacaktı?
Kapının açılma sesini duyunca kendini toparlamaya çalıştı. Terden alnına yapışan saçlarını geri attı ve göz yaşlarını sildi. Güçlü görünmesi gerekiyordu.
"Sana ne oldu böyle?"
Yüzbaşı hızla takım arkadaşının yanına gitti. Onu koltuklardan birine otuturdu ve yerde Tony'nin kalbi gibi parçalara ayrılmış bardağı toplamaya başladı.
"Uzay yaşamak için iyi bir yer."
Yüzbaşı şaşkınca içkiden dolayı ne dediğini bilmeyen adama baktı. Kahverengi gözlerini yıldızlara dikmişti. Elinde duran cam parçalarını bir kenara bıraktı ve sahroş adamın yanına oturdu.
"Ne demek istiyorsun?" dedi mavi gözlerini ona çevirerek. İçki kokusunu görmezden gelmeye çalışıyordu.
"Yıldızlara gidip tüm bu siktiğimin sorunlarından uzaklaşmak isterdim."
Mavi gözler şaşkınlıka kısılırken Tony'nin gözlerinden yaşlar yeniden akmaya başladı.
"Anlat bana."
Tony Stark karşısında ağlıyordu ve bu ciddi bir sorun olduğuna emin olmasını sağladı.
"Yalanlar." dedi sahroş adam fısıltı halinde. "Yalanlar ve yaralar."
Dudaklarından bir kahkaha döküldü ardından. Alay ve mutluluktan uzak. Tamamen acı, yaralı ve kırgın bir kahkaha.
"Beni neden asla sevmediğini anlıyorum."
Yüzbaşı oturduğu yerde doğruldu ve elini Tony'nin dizine koydu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu ama sahroş adam buna pek niyetli değildi.
"Kim sana yalan söyledi?"
Tony dudaklarını birbirine bastırıp gözlerini yumdu. Kendini uykuya bırakmadan önce mırıldandı.
"Herkes."
Yüzbaşı ise cevap almakta ısrarcıydı. Ciddi bir sorun olduğu ortadaydı.
"Zaman tüm yaraları geçirmez." dedi adam mırıldanarak, kendisine merakla bakan adamı aldırmamaya çalışıyordu.
"Yaraların hepsi geçer." dedi Yüzbaşı. Yanı başında perişan olmuş adama bakarak.
"Bunu zaman yapmazsa, ben yaparım."
Kahverengi gözler şaşkınca ona dönünce Yüzbaşı hemen ayaklandı.
"Bu bir aşk ilanı ise aşkınız karşılıklı Yüzbaşı." dedi sahroş adam.
Yavaşca kalktı ve şaşkınca ona bakan ihtiyar adama doğru ilerlemeye başladı. Yüzbaşı onun düşeceğini anlayınca hızla yanına gitti ve belinden tutu.
"Evlatlık olduğumu öğrendim."
Yüzbaşı gözlerini şokla açarken sahroş adam bir kez daha kalbinin parçalara ayrıldığını hissetti. Dolu gözlerini yere çevirdi ve cevabını bekledi.
"Tanrım." dedi Yüzbaşı mırıldanarak. "Bana bak, ben yanındayım."
Kahverengi gözlerini yavaşca mavi gözlere çevirdi adam. Kendini tutamadı ve dudaklarını ihtiyarın dudaklarına yapıştırdı.
Yaraları geçecekti.
