Küçükken daha basitti her şey. Masallarımız vardı mesela sadece iyi ve kötü'lerin olduğu. Kötülere kızar ; iyilere haksızlığa uğramış olanlara üzülür, hatta ağlardık bile bazen. Büyüdükçe kötülere alkış tutup ; iyilerin ağlancak haline güler olduk. Daha da büyüdük ve çorbaya yeni malzemeler eklendi. Hem su verip dallarını kıranlar ya da köklerını salarken kökünü kurutanlardan olduk.
