Sonsuz Aşk

Ayrılış

Koskoca aradan 1 sene geçti. Artık 5 değil 6. Sınıf olduk. Büşra da zaten Çınar'ın İrem ile çıktığını duyduğu günden sonra pek fazla Çınar ile konuşmadı. Yaz tatilinde hep Büşra ile birbirimize gidip geliyorduk. Eğlenceli geçmişti yaz tatili.

Okullar açıldı. Bir çocuk beni izleyip duruyordu. Meğersem beni seviyormuş. Neyse zaman böyle geçip gidiyordu.

Bu arada Çınar bizden ayrı bir sınıfta. Büşra ile ben aynıyız çok şükür.
Bir gün ben okula geldim. 3. dersin tenefüsüne çıktık. Çınar'ın sınıfı bizim sınıfın yanındaydı. Tenefüse çıktık. Girme zili çalınca içeri girdik. Sınıfa doğru gidiyorduk. Büşra'ya sinir olduğumuz bir çocuk çarptı. Büşra da onun peşinden kovaladı. Bende normal bir şekilde sınıfa doğru gidiyordum.

İrem Çınar'a kırmızı bir mektup verdi. Sonra da "bu sana verdiğim son mektup" dedi. Bende hemen duyduklarını Büşra'ya anlattım. Oda hem gülüyo hem de zıplıyordu. Açıkçası ben bile mutlu oldum. Ayrılacaklardı resmen.

Zaten ben bunu gördükten 4 gün sonra ayrıldılar. İyi ki de ayrıldılar. Sonuçta burada benim kardeşim üzülüyor.

Çınar hala Büşra ile uğraşıyordu. Gerçi sevgilisi varkende uğraşıyordu. Yani her ne olursa olsun uğraşıyordu. Büşra'nın da hoşuna gidiyordu besbelli. Ama ben artık Çınar'dan ölesiye nefret ediyordum. Sonuçta bana iftira atmıştı. Üstelik suçum yokken.