KOMŞUNUN ÇOCUĞU

26. BÖLÜM

 Herkese merhaba! bu bölüm diğer bölümlerden biraz farklı. Bu bir ortak bölüm! Arkadaşım   ile hikayelerimizin ortak bölümüdür. Eğer Seda ve Bahadır'ın başka insanlarda nasıl bir izlenim bıraktığını merak ediyorsanız Mafya Kızı adlı kitabın son bölümüne bir göz atın! 

Biz yazarken çok keyif aldık, sıra sizde!

Sabah uyandığımda kendimi fazlasıyla eksik hissediyordum. Whatsapp'taki son görülmesine bakacağım, evden zar zor çıkıp buluşacağım ya da gülüşündeki gamzenin sahibi olmak isteyeceğim biri artık yoktu. Onu aklıma getirmemek için bir sürü şey yapmıştım. İnternette takılmış, üç yüz sayfalık bir kitabı bitirmiş, ders çalışmış hatta anneme ev işlerinde yardım etmiştim. Zavallı annem, benim gibi bir kızın ütü yaptığını görünce şoka girmişti. 

Sonuç olarak, kendimi hala eksik ve boşlukta hissediyordum. Bahadır'la bu seneki sınavlarımız dolayısıyla her ne kadar sık sık görüşemezsek de bana bir telefon kadar yakınımda olduğunu bilmek ne kadar güzel bir şeymiş meğer! İşte, insan bazı şeylerin kıymetini o şeyi kaybedince anlıyordu. 

Öte yandan Bahadır'ın ne kadar şeref yoksunu biri olduğu aklımdan çıkmıyordu. Bana beni sevmediğini söylese bu kadar kırılmazdım belki de, ama benimle sevgiliyken başka biriyle takılması çok fazla gurur kırıcıydı. Tabi sadece gurur mu? Aynı zamanda kalbimi de kırmıştı... 

Onun için bu kadar ağlayıp sızlamama rağmen onu affetmemekte kararlıydım. Beni aldatan bir herifi affetmem kadar saçma bir şey olamazdı zaten. Bunları düşünürken çikolatamdan şöyle kocaman bir ısırık alıp ağzımda yuvarlamaya başladım. Fazla içki içmeyi tercih eden biri olmadığım için bu çikolatanın beni uyuşturmasını umuyordum. Ama malesef ki bu masum çikolatan böylesi bir etki beklemek aptallık oluyordu. Bana kazandırdığı tek şey, saniyelik moral kırıntıları ve geri verilmesi zor kilolardan ibaretti. 

Çalan telefonuma göz ucuyla baktım. Belki iki yüzüncü kez Bahadır ismini görmeyi beklerken başka bir isimle karşılaştım, Irmak. Kimseyle konuşacak havamda değildim ama telefonumu açmadığım için anında buraya geleceğinden emindim. Yapmadığı bir şey değildi sonuçta. 

Telefonu açtım ve usulca kulaklarıma doğru götürdüm. 

-"Efendim Irmak" 

-"Nasılsın bitanem? Daha iyi misin?" olanları ona anlatmıştım. 

-"Cık! İyi olmak bir kenara daha kötüyüm" 

-"Hm, o dönemi bilirim. Neyse bende senin keyfini yerine getirebilecek bir şey olabilir?" 

-"Ne?" 

-"Bil bakalım ne?" Bıkkınlıkla nefesimi verdim. 

-"Irmak uzatma ya!"

-"Oo! Sende durumlar vahim! Telefonu açtığımdan beri bana Irmak diye sesleniyorsun. Senin ağzından Irmak ismini duymak bana garip geliyor, hep kanka dediğin için... Aynı zamanda benim tanıdığım Seda'nın şu an söyleyeceğim şeyi merak etmesi gerekiyor. Azıcık rol yap ve eski Seda ol lütfen" 

-"Ir-Kanka çabuk söyle şu an söyleyeceğin şeyi çok merak ediyorum" dedim yapmacık bir şekilde. 

-"Berbat bir oyuncusun. Neyse sadete geliyorum. Şimdi benim bir arkadaşım var. İsmi Cansu. Bu akşam evinde pijama partisi yapıyor. Ve her ikimiz de davetliyiz!" 

-"Sana havamda değilim diyorum parti diyorsun ya! Saçmalama ben gelmiyorum" 

-"Gerizekalı, zaten pijama partisi bu. Pijamalarınla olan aşkını bölmene gerek yok yani. Hem kız kıza toplanmak kötü mü olur?"