Bloody Crayons

John's Part

KUNG mayroong isang bagay na iniwan sa akin ang yumaong lolo ko na natatandaan at naalala ko talaga at iyong tipong may sense talaga, siguro iyon ang advice niya na ang buhay ay isang laro--isang laro na walang definite rules. It's up to you on how you play the game. May punto naman siya, eh. Nasa atin kung paano lalaruin itong ruleless game na ito. May nakalimutan lang siyang idagdag. When playing a ruleless game, you are entitled to make your own rules.
Life is a game--a ruleless game. And what do we do with ruleless games? We play it with our own rules.
"Marie, malapit na ba tayo sa isla?" medyo naiinip na tanong ni olivia. Napailang na lang ako nang narinig ko ang sinabi nya. Bakit ba hindi marunong makaintindi ang babaeng iyan? Kita niya namang wala ni isang pulo ang makikita, eh. Bakit ba kasi sa ruleless na mundong ito, pati common sense hindi pa naipakalat sa lahat ng tao?
"Don't worry, Olivia. Mga ten minutes na lang at makakarating na tayo," nakangiting sabi ni Marie.
Sinabi ko na kanina, life is a ruleless game and the only way to effectively play is to play it with your own rules.