Falling, In Love?

Chapter 5: The Confession

[P.O.V. James]

Yung nararamdaman ko nang hindi sumipot si Keicy sa sinabi kong Dinner, feeling ko iniwan nanaman ako ng taong mahal ko. Pero nang pinuntahan niya ko kung saan ako nandoon. Gumaan gaan ang pakiramdam ko lalo na nang maamin ko sa kanya na mahal ko na siya. Di' na ko nag-alinangan na halikan sya. Pakiramdam ko buo na ko ulit.

Habang nasa loob kami ng sasakyan, pinakiusapan ko siya na sana dun nalang sya sa bahay matulog. Sobrang saya ko dahil pumayag siya! Hanggang nakauwi na kami.

"goodevening manang"

"Goodevening din! nagkita ba kayo ni Keicy?"

"Opo, magkasama nga po pala kami ngayon"

"magandang gabi po manang" bati ni keicy kay manang

"Magandang gabi rin hija!"

"Uhm, manang dito nga po pala magpapalipas ng gabi si Keicy"

"ah! sige anak! Magpahinga na kayo, alam ko pagod na kayo! Tawagin niyo nalang ako pag may kailangan kayo."

"Sige, po manang!"

Umakyat na kami ni keicy sa aking kwarto. Syempre dun siya sa kama at ako nalang sa sahig. Inaantok na ko pero pinipigilan ko. Syempre kailangan kong sulitin ang oras kasama ang mahal ko.

"Dyan ka nalng sa kama, ako nalang sa sahig"

"O-..k lang ba sayo?"

"Syempre naman! Para sayo." Sabay pisil sa pisngi nito

"Aray! Ansakit nun ah! Swerte ka mahal kita"

Nagulat ako sa sinabi niya! Pagtinggin ko sa kanya, nagulat din ata siya.

"anong sabi mo?" Tanong ko rito.

"Ah! Wa.la ah-.. ano yun?"

Nagkunwari akong galit.

"Matulog na nga tayo!" Pagkukunwari ko

"Oh, bakit parang naiinis ka nanaman?"

"Ah! Wala"

"Naiinis ka eh!"

"Matulog na tayo"

"Bala ka!" Naiinis narin siya, siguro?

hayyyy! Walang epekto! Nakahiga na siya sa kama at ako naman ay sa sahig ng bigla siyang nagsaita.

"James? Ayus ka lang ba dyan? Baka mamaya di' ka komportable"

hindi nalang ako nagsalita, kunwari natutulog ako.

"alam ko gising kapa! James? Baka mamaya di' ka dyan komportable. Sabihin mo lang!"

nagsalita nalang din ako. Haha.

"Ayus nga lang, huwag mo na akong intindihin."

"bahala ka! sige na nga! Goodnight"

"Goodnight! I love you"

Hindi siya nagsalita.

Kaya natulog nalang ako.

Kinabukasan...

maaga akong nagising kaya pinaghanda ko siya ngakakain.

Ilang minuto pa ang nakalipas. Nagising na siya.

"Breakfast in bed?" Sabi ko sa kanya.

"salamat!" Nginitian niya ako.

Tahimik lang siya habang kumakain.

Hanggat natapos na siyang kumain at Bigla na lamang siyang tumayo.

Hinatak ko ang kanyang kamay. Lumingon naman ito agad.

"I love you!"

Bigla nalang nakita ko sa kanyang mata ang pagluha.

"Oh! Bakit ka naman umiiyak" nag-aalala kong tanung.

"May masama ba akong magawa? Oh, nasabi?" Dagdag ko rito.

Nang bigla niyang sinabi...

"Oo! Itigil mo na nga yang pagiging malambing mo! Yang kaka- I love you mo! Alam mo namang may Crush ako sayo! Madali akong ma-fall! Mahal na nga ata kita eh! Kahit ilang araw palang tayo magkasama. Kaya kung pinagtitripan mo ako o pinapaikot lang sayo! Pleaseee! Huwag ako! Iba nalang! please." habang umiiyak.

"Huwag kang mag-alala, Hindi ako ganung klaseng lalaki. Handa akong mahalin at lambingin ka, sa bawat sigundo! Sasabihin ko na MAHAL KITA! Sa bawat sigundo! Ituturing kitang prinsesa. Sa bawat sigundo! ipaparamdam ko na Mahal kita. Walang masasayang kahit 0.01 second pa. Ikaw lang ang iibigin ko, wala nang iba!" Di' ko namalayan na tumutulo na rin pala ang luha ko.

"Pero-... natatakot akong magmahal ng sobra! Natatakot akong maiwan, natatakot akong maging mag-isa sa dulo, natatakot akong masaktan!"

"Hinding-hindi kita iiwan! Sasamahan kita at sisiguraduhing hindi ka mag-iisa. Mamahalin at mamahalin at mamahalin lang kita hanga't nabubuhay ako!"

Akmang aalis na ako, nang biglang hinatak niya ang kamay ko at hinalikan niya ako sa labi. Pinaramdam namin  kung gaano namin kamahal ang isat-isa.

"Baka naman hanaphapin ko to!" Sabi niya sa akin.

"Edi! Hanap-hanapin mo! Wala naman akong sawang itigil to eh!"

Maya-maya pa...

"SHEMAY! 1:45 na late na late na late na ko."

itutuloy...

I hope you like it. Don't forget to vote and leave comments positive or negative. Thanks to all guys.