In de verte hoor k het gerommel van paardenhoven, maar niet vanaf het kasteel nee het gerommel komt uit het bos.
Ik tuur naar de bomen, er komt een groot zwart paard op mij af galopperen. "Stop!" Gil ik, de ruiter laat zijn paard langzamer draven en uiteindelijk staat hij stil."Louise?" Vraagt de jonge ruiter, nu zie ik pas wie het is. "Samuel? Wat doe jij hier?!" ik kijk hem verbaast aan. "Je vader stuurde mij om jou te observeren." Hij stapt van zijn paard. "Wat wil hij van mij?!" Vraag ik bot. "Rustig ik zal je nooit wat aan doen je bent tenslotte wel mijn Nichtje. Waarom zit je eigenlijk hier zo alleen?"
"Ik ben door mijn enkel gegaan Eclips is Jackson aan het halen." "Wacht ff Eclips als in Eclips de wolf van je broer ?" Ik knik. "Mooi dan heeft ze haar werk gedaan, je vader wauw haar vermoorden ik heb haar bevrijdt en het dagboek gegeven. Met de opdracht het naar jou te brengen."
"Eclips niet zo snel!" Hoor ik Jacksons roepen. "Samuel ga. Straks word je gevangen genomen." Hij knik en bestijgt zijn paard. "Het gaat je goed nichtje." Zegt hij en galoppeert weg.
"Louise is alles oke?" Jackson en Eclips kommen aan rennen. "Ja alleen ik ben door mijn enkel gegaan, dus ik kan niet meer lopen." "Het is echt nooit saai met jou. Kom ik help je." Jackson tilt me op. "He dat is meer dan alleen maar helpen!" Lach ik, hij glimlacht. "Nou en ik ben de prins en dan doe ik wat ik wil. Plus je bent mijn prinses." "Wacht ff ik ben nog niet van jou!" Zeg ik grijnzend. "Misschien, maar snel wel." Mompelt hij zacht.
~~~~~
*kamer van Jackson*Jackson legt me voorzichtig op zijn bed. "Dankje." "Ik doe alles voor mijn vriendin." Zegt hij, en gaat naast me zitten.
Ik draai me op mijn zei -op mijn goede been- en kijk hem glimlachend aan. 'Mag ik je nu misschien wat vragen over je verleden?' Ik knik. 'Wat wil je weten?' Vraag ik.'Van wie heb je je prachtige ogen?' er komt een brok in mijn keel. 'Mijn moeder.' Weet ik uit te brengen. 'Wat is er.'
'Ze is dood, volgens getuigen is ze vermoord door een Light. maar andere zegen door een rover.' zeg ik zacht.
'Na haar dood werd alles anders mijn vader werd gemeen. Rafe en ik moesten bijna vierentwintig uur trainen en als het niet goed was werden we gestraft, met zweeplagen en dat soort dingen.' Jackson kijk me aan met een blijk van medelijden. 'Vlak voor ik uit huis werd gegooid, kam mijn vader het nieuws dat dat.. ik, uitgehuwlijkt zou zijn. Dat trok ik niet en stopte met trainen en eten, ik sloot me op in mijn kamer. Uiteindelijk werd ik er uitgegooid en ben ik op Nighteye wegevlugt.'
'Ik had wel verwacht dat het erg zou zijn maar zo erg.' ik ben klaar met mijn verleden ik ga nu lol hebben, uit het niets begin hem te kietelen.
'Louise!' Lacht hij en probeert mijn handen te pakken uiteindelijk lukt het hem. Hij draait me op mijn rug. "Hebbes, nu kan je niet meer weg." Zegt hij zacht hij bukt voorover -steunent op zijn ellebogen om niet met zijn volle gewicht op me te liggen.- en drukt een zachte kus op mijn lippen.
"Wil jij Louise Liv Wood, mijn prinses worden?" Fluistert hij, mijn ogen worden groot -door dat hij me vraagt maar ook omdat hij mijn tweede naam weet niemand hoort hem te weten.- en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. "Ja." Is het enige wat ik uit kan brengen, ik om hels hem -voor zo ver dat kan.- "Hier voor jou, mijn schat." Hij haalt een klein doosje tevoorschijn van zijn nachtkastje en opent hem. Er zit een prachtig zilveren ring in met een rood hartje.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. "Jackson..." Begin ik maar ik kom niet veder. Jackson ziet het. "Je hoeft niks te zeggen, je ogen zeggen genoeg." Fluistert hij en drukt weer een kus op mijn lippen, dit keer kus ik hem gulzig terug.
"Ik hou van je meer dat van wie dan ook. Ook al ben je de dochter en zus van de gene die mij haten. Liefde overwint bij mij." Ratelt hij, ik grinnik. "Sst." Ik kus hem vurig, sla mijn armen om zijn nek en ga met mijn handen door zijn haren. Jackson maakt een grommend geluid.
----
Als een vrouw een ring met een rode steen heeft dat is zij verlooft.
JE LEEST
When angels fail ~Boek 1. The battle to the curse~. #Netties2017
FantasyIk kon hem ontlopen, Weg van zijn ogen. Maar ja, nu is er geen ontlopen meer aan. Ik moet recht voor zijn prachtige ogen staan. [Het speelt zich af in de middeleeuwen van de hemel.] (Ik ga hem nog herschrijven maar tot nu dan is hij voltooid)