hoofdstuk 4

97 6 0
                                    

Amine schrok hij nam meteen zijn sleutels van de kast doe je schoenen aan zei hij ik deed meteen wat me gevraagd werd en we liepen naar zijn blauwe bmw.
Hij schuurde de straat uit op weg naar het ziekenhuis.

ziekenhuis

Aangekomen bij het ziekenhuis liepen we meteen naar de balie we vroegen naar Mvr El (..) we bedankte de mevrouw die ons de kamer aangaf.
Daar lag ze dan mijn moeder mijn beste vriendin mijn koningin bleekjes en vermoeid. Ik liep meteen op haar af yemma, yemma
ze antwoorde niet. Amine keek maar voor zich uit ik zie dat hij zich groot hield hij veegde onopvallend zijn traan weg. Ik wist meteen waaraan hij dacht aan papa hij stierf toen ik 8 was ik was oud genoeg om te beseffen wat er aan de hand was ik had het er moeilijk mee maar Amine had het harder dan ik hij sliep niet hij at niet hij deed niks ik herinner me alles gelijk het gisteren gebeurde. Ik liep op Amine af en knuffelde hem stevig ik kon me niet meer in houden en barste in tranen uit hij hield me stevig vast het voelde zo vertrouwd.
Na een uur dua's zitten te reciteren zijn we naar huis gegaan ik liep naar mn kamer ik deed niks anders dan huilen ik heb vandaag niets gegeten en daar heb ik ook geen zin in ik lag op mn bed naar de plafond te kijken
al gauw viel ik in slaap op weg naar Nog meer elende.

Volgende ochtend liep ik rechtstreeks naar de badkamer ik nam rap een douche ik dacht aan gisteren aan mn moeder waarom over komt dit haar toch ze heeft al zo veel moeten mee maken.
Ik liep naar mijn inloopkast en nam een zwarte gescheurde broek met een bordeaux kenzo sweater ik nam mn tas en deed mn benodigde spullen erin ik liep naar beneden en trof mijn broer in de keuken hij zat boterhammen te smeren goeie morgen bruur goeie morgen zusie hij gaf me een kus op mn hoofd ik nam een boterham van de stapel en liep naar de gang. Ik deed mijn bordeaux puma's aan en een zwarte bomberjack aan ik ga naar school riep ik en voor hij nog kon antwoorden sloeg ik de deur dicht .Bij de bushalte aan gekomen zag ik een groep marokaans jongens staan ik had wel door dat eentje naar me zat te staren ik negeerde hem en deed of ik druk bezig was op mijn gsm ik zag vanuit mijn oog hoek dat hij mijn kant opkwam.

Het Leven Van ChifaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu