FIRTINALARLA GELEN MUTLULUK

Bozulmasın Mutluluğumuz

Babam Ömer,annem Hatice bir de ablam Zeynep.Benim ismimse Gül.
Kahkahaları dışarıdan duyulur evimizin.Babam her akşam denizden tuttuğu balıkları satıp elleri dolu , yorgun bir şekilde döner evimize.
Annem sıcacık yemekler hazırlar,birlikte yer eğleniriz.Daha doğrusu eğlenirdik.

Oysa bizi sürükleyecek , birbirimizden koparacak fırtınadan hiç haberimiz yoktu.Ansızın gelip tarumar edeceğini ve bizi ayıracagini bilmiyorduk.

O sabah babam bizi denize goturecegini soylemisti.Annem erkenden bir şeyler hazırladı.Piknik yapacağımizi soyledi.Ablam ve ben buna cok sevindik.Hep birlikte mutlu mesut yola koyulduk.Güzel bir yer bulup orada piknik yaptık.Daha sonra sandalla denize açildik.Babam" bu sefer sizin icin her zamankinden uzağa gidip en büyük balıgi tutacagim."dedi.
Deniz fazla dalgalıydı.Annem babama tehlikeli olabileceğini söyledi.Ancak is isten gecmis,buyuk bir fırtına sandalımızı denize dogru batirmaya baslamisti bile...