Perfect ~part 1~

38 9 0
                                    

Pov lynn
Ik loop uit het gebouw en begin te rennen. Het liefst wil ik niet naar huis maar ik weet dat het moet. Het regent met bakken uit de hemel. Mijn fiets is uhm tja. Geen idee eigenlijk. Die zal mijn moeder wel weer gesloopt hebben in een van haar buien. Ze is bijna altijd dronken en neemt elke avond een andere man mee naar huis. En dan doen ze te je weet wel. Ik schrik uit mijn gedachten als ik zie dat ik voor mijn huis sta. Ik loop naar binnen en word meteen ontvangen door de heerlijke geur van alcohol. ~sarcasme~. Ik had vanochtend alle flessen opgeruimd en nu liggen er weer een stuk of 10. Ik loop de kamer binnen en zie mijn moeder met een man tv kijken. Als mijn moeder mij ziet begint ze te schreeuwen. Dat was te verwachten. "Vieze slet. Kom hier en ga ff die troep opruimen. Daarna moet je koken en de was doen. Aan het werk jij trut." Deze woorden raken mij niet meer. Ze zegt het altijd dus ik ben er wel aan gewend. Snel begin ik met opruimen. Wanneer ik naar de koelkast loop zie ik dat er helemaal geen eten in huis is. Ik loop naar de kamer en zeg het tegen mijn moeder. Dit is de enige manier om haar aandacht te trekken. Ik weet dat ze me dan gaat slaan maar het is de enige manier. Ik kan niet anders. En zoals verwacht begint ze te slaan. De man komt erbij en geeft me een trap tegen mijn schenen. Maar ik ben snel en begin te rennen. Ik weet dat mijn moeder mij met haar dronken kop niet bij kan houden. Ik heb niks meegenomen. Geen telefoon. Geen geld. Helemaal niks. Nu ga ik mijn plan uitvoeren. Ik heb dit al weken van tevoren uitgedacht. Ik ga van de brug afspringen. Niemand zal nog last van me hebben. Geen klappen meer. Geen scheldwoorden meer. Niks. Dit is beter. Er zal toch niemand om mij huilen of whatever. Er is niemand die om mij geeft. Ik loop naar de brug en spring eraf. Ik hoor dat iemand naar me roept maar ik kijk niet omhoog. Als ik het water raak hoor ik naast me ook iemand in het water neerkomen. Dat is het laatste wat ik hoor. En dan word alles zwart......

Hey lezers. Dit is het begin van you are my hope..... Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden. Mijn auteursnotes zullen dikgedrukt zijn en als ik iets onder aan het hoofdstuk uitleg zal het schuin gedrukt zijn. Je mag altijd corrigeren op spelfouten en onduidelijkheden.

You are my only hope.....Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu