Lynn is een 16 jarig meisje. Haar ouders zijn gescheiden en ze woont meestal bij haar moeder. Maar haar moeder is alcoholist. Ze word mishandelt door haar beide ouders en wil eigenlijk niet meer leven. Er is maar een hoop.......
One Direction
Dit is...
Pov zayn. Ik zie een meisje op de brug staan en ren naar haar toe. Nog voordat ik bij haar ben springt ze in het water. Ik begin te schreeuwen. Snel gooi ik mijn telefoon en sleutels op de grond en schop mijn schoenen uit. Ik spring haar achterna in de hoop dat ik haar kan redden. Ik weet precies wie het is. Mijn zusje. Wanneer ze het water raakt schieten haar ogen richting mij maar gelijk vallen ze dicht. Ik denk dat ze flauw is gevallen. Ik zwem naar haar toe en neem haar in mijn armen. Ik leg haar op haar rug en neem haar in een reddingshouding mee naar de kant. Snel klim ik eruit en leg haar op de kant. Er komen allerlei mensen om mij heen staan en een man stuurt al die mensen weg. Ik voel met mijn hand bij haar pols om te controleren of ze nog leeft. Heel licht voel ik een hartslag. Ondertussen belt de man een ambulance. Die er al snel is. Ze nemen haar mee en gelukkig mag ook ik mee. De man had terwijl ze bezig waren mijn telefoon en sleutels gepakt. Als we bij het ziekenhuis zijn aangekomen word lynn met een noodvaart mee genomen. Ik sta daar maar wat te kijken en weet niet wat ik moet doen. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om. Daar staat Niall. Hij trekt me in zijn o zo bekende Horanknuffel. Ik hoef hem niks te vertellen. Hij begrijpt me. We lopen met zijn tweeën naar binnen en vragen bij de balie waar lynn is. De vrouw kijkt me aan en haar mond valt open. Gelijk begint ze met een poeslief stemmetje mij een verhaal te vertellen over dat ik nat ben en dat ik droge kleding aan moet ofzo. Ik volg er weinig van omdat ze zo'n stem heeft waar je eigenlijk niet naar wilt luisteren. Ze trekt me mee naar een of andere onderzoeks kamer. Ze trekt mijn shirt uit en veegt met haar handen op haar manier liefdevol over mijn borst. Waarom denken mensen altijd dat ik afleiding nodig heb? Ik duw haar weg en pak mijn shirt. Ik duw haar weg en loop weer terug. Foto van de vrouw van achter de balie.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop door het ziekenhuis opzoek naar niall. Ik vind hem slapend op een stoeltje met een zak chips in zijn had. Er hangt een chipje uit zijn mond. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Er komt een dokter naar ons toe. Ik schut niall wakker en de man begint te praten. 'Familie of vrienden van lynn?' Ik kijk hem hoopvol aan maar mijn blik veranderd als hij begint te praten. 'Lynn ligt in coma en heeft een zware hersenschudding. Haar been is gebroken op 4 plekken en haar situatie is nog niet stabiel. Het is niet mogelijk dat jullie naar haar toe kunnen maar jullie kunnen wel door het raam kijken. Als er familie of vrienden binnen komen die ze kent is er een grote kans op een hartstilstand. Dat zal ze in deze situatie nog niet overleven. We doen wat we kunnen.' Ik zak in elkaar op een stoeltje. Ik heb geen idee wat ik nog moet doen. Mijn zusje. Ik heb haar twee dagen in mijn leven gezien en toen was ze weg. Een keer in de maand kregen wij een foto gestuurd van haar ontvoerders. We konden niet reageren of iets terugsturen. Locatie konden we ook niet vinden. Samen mijn vrienden ben ik uiteindelijk alsnog achter de locatie van deze telefoon gekomen. Elke dag kwam ik daar. Niemand die me zag. Maar ik zag hun wel. Ik zag hoe de ontvoerders lynn mishandelde. Ze moest alles doen. Ik was er ook toen ze uit het huis rende. Maar na een paar minuten was ik haar kwijt. Toen ik bij de brug aankwam aarzelde ik geen moment en sprong. Alles voor mijn zusje. Alles om haar terug te krijgen.
