Made Of Love

Ah lanet olsun böyle şeyler hep beni bulmak zorundamı?Evet sanırım öyle.Böyle şeyler hep beni bulur ne vardı Clarayı dinleseydim.Ah siz olayı anlamadınız şöyle ki az önce en yakın arkadaşım Clara'nın evindeydim.Kalmam için ısrar etti ama benim yine salaklığım tuttu ve eve gitmek için arabama bindim yolu nerdeyse yarılamıştım ki arabam bozuldu.Hemde bu yağmurda!Harika değilmi? Kesinlikle öyle.

Arabanın içinde oturup düşünmeye başladım.

Bu arada ben Candra. 18 yaşındayım İngilterede yaşıyorum ama Türküm.Ailem Türkiyedeler. Buraya okumak için geldim buraya ama keşke gelmeseydim.Geldiğimden beri başıma gelmeyen kalmadı.Neyse .

Birsüre radyoda çalan müziğe eşlik ettim sonra telefonum çalmaya başladı ve müziği kısıp cevapladım.

''Efendim Clara''

''Sanada merhaba canım.Eve vardınmı aramayınca merak ettim''

''Arabam bozuldu bu yağmurda orman yolunda tek başıma kaldım'' dedim sakin bir sesli aslında korkuyorum ama eğer söylersem Clara'da paniğe kapılacak onu iyi tanıyorum.

''Tamam seni almaya geliyorum birazdan ordayım bekle orda'' Sanki beklemekten başka bişey yapabilirim gerizekalı arkadaşım.Tabi ben kendi kendime konuşurken telefonun suratıma kapandığını yeni farkediyorum.

''Tanrım bi insan bu kadar mı şanssız olur? Londra'nın en ıssız sokaklarından birinde başka hangi insan mahsur kalır k-'' Kendi kendime olan konuşmamı bölen şey karşıdan gelen araba farlarıydı.Clara olamaz çünkü daha yeni konuştuk bu kadar erken gelebilmesi imkansız.Ben yine kendimle konuşurken araba durdu ve arabadan bir adam indi.Yani karanlıkta erkek gibi görünüyor.Ah bi katil eksikti.Kesin beni öldürücek ah tanrım yardım et.Adam arabama  doğru geldi ve cama tıklattı.Korkak hareketlerle camı yarıya kadar indirdim ve konuşmaya başladı.

''Şey merhaba ıı şey arabam sanırım bozulduda'' Bunları söylerken sırılsıklam olmak üzereydi aceleyle arabaya binmesini söyledim oda vakit kaybetmeden yanımdaki koltuğa oturdu.

''Merhaba benimde arabam bozuldu ve bu lanet yerde mahsur kaldım'' Ah bakmayın öyle cesaretli göründüğüme nasıl tırsıyorum anlamam ya katilse?

''Harika sanırım ikimizde mahsur kaldık.Acaba nasıl kurtulacağımız hakkında fikrin varmı?Benim telefonum çekmiyorda eğer çekseydi arkadaşarımada telefon ederdim ve buraya gelip bizi kur-''

''Hey sakin ol ben arkadaşımla konuştum birazdan burda olur'' Dedim sırıtmaya başladı

''Pekala bu arada ben Harry.Harry Styles.'' Dedi hala salak salak sırıtıyordu uzattığı elini sıkarak cevap verdim.

''Candra Warner'' Dedim ve sırıtmasına karşılık verdim.Pek katil tipi yoktu aslında ve bir yerden tanıdık geliyordu sanki onu bi yerlerde görmüş olabileceğime eminim.Karanlıkta gördüğüm kadarıyla kıvırcık saçları vardı. Ben onu incelerken oda beni inceliyordu.Kızarmış olabilirim ama en azından karanlıktı.Göremeyeceği için içimden sevinirken arkadan gelen bir farla yine düşüncelerimden ayrılmak zorunda kaldım.Araba yanımızda durdu ve kornaya basmaya başladı.Çocuğa yani Harry'e döndüm

''Sanırım arkadaşım geldi gelmek istersin diye düşünüyorum yani burda kalmak gibi bir fantazin yoksa hadi gel'' Dedim gülmeye başladı bende gülüyordum ama şiddetli bir korna gülüşlerimizi böldü ve hafif sırıtmalarla Clara'nın arabasına bindik.Ben Clara'nın yanına Harry ise arka koltuğu oturdu.Biner binmez Clara konuşmaya başladı 

''Ben sana bende kalmanı söylemiştim gerizekalı hoşuna gittimi karanlıkta böyle kalmak?''Tipik Clara.

''Sen bi kaparmısın çeneni bu arada Clara bu Harry.'' Dedim arkada bize bakıp duran Harry'e dönerek.Harry sırıtışıyla selam verdi Clara'ya.Clara'da aynı şekilde karşılık verdi.Sessiz bi şekilde gidiyorduk aklıma Harry'i eve bırakmadığımız geldi ve Clara'ya dönüp konuşmaya başladım.

''Clara önce Harry'i bırakalım sonra bana gidelim.Bu arada Harry evin nerede?'' Diye sordum ama beni duymamıştı sanırım camdan dışarıyı izliyordu.Tekrar seslendim bu sefer sıçradı.Gülmeye başladım Clarada gülüyordu ama Harry'nin yüzü asıktı ve gülmemek için dudaklarımı ısırıp konuşmaya başladım.

''Harry diyorum ki evin nerede?'' deyince saçlarını salladı ve şu salak sırıtışıyla cevap verdi.

''Aslında sana ve Clara'ya teşekkür etmek istiyorum yani bir bara eğlenmeye gidebiliriz'' Tam ben birşeyler söyleyecekken Clara benden önce davranıp konuşmaya başladı.

''Aslında hiç gerek yok belki başka zaman ama seni bırakabiliriz'' Dedi Harry hafifçe başını sallayıp bir bar ismi söyledi.Çok uzak değildi Clara ile beraber birkaç kez gitmiştik hatta.Belkide Harry'i daha önce orda görmüş olabilirim diye düşünürken çoktan gelmiştik.Candra arabayı durdurdu ve Harry'nin inmesini bekledik hafifçe camı tıklatınca açtık Clara ağzı beş karış Harry'e bakıyordu bende onu incelemeye başladım.Yakışıklıydı barın ışıkları yüzüne vuruyordu zümrüt yeşili gözleri vardı.Yakışıklı çocuk.Ne olduğunu anlamadan Clara arabadan indi ve Harry Styles diye bağırır biçimde konuştu Harry ise gülüp ''Benim'' diye sırıtarak cevap verdi.İşte o an dank etti.Bu çocuk Clara'nın hayranı olduğu gruptaki kıvırcık çocuktu.Ah neydi ismi?

One Direction.

BU BENİM İLK HİKAYEM O YÜZDEN HATALARIM VARSA BANA SÖYLEMENİZİ İSTİYORUM.ŞEY BİDE BEĞENDİYSENİZ LÜTFEN YORUM YAPIP BANA GÖRÜŞLERİNİZİ BİLDİRİRSENİZ ÇOOOK MEMNUN OLURUM. HEPİNİZİ BÖYLE ÇOOK ÇOOK  ÖPÜYORUM :D