Ειναι μια ιστορια ενος κρητικου και μιας νεαρης κοπελας που γνωριζονται κατα τυχη... Εκεινος απο την πρωτη στιγμη την ερωτευεται και σαν ανδρας κανει την αρχη. Εκεινη φενεται αδιαφορη... Αλλα στην πραγματικοτητα Δεν!! Ειναι... Θα ειναι δυσκολο να τ...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Ξεκίνησα για το παρκο... δεν είμαι σίγουρη αν πρεπει να το κάνω αυτό.. κάτι μου λέει μέσα μου οτι δεν πρεπει.. αλλά τα πόδια μου έχουν αλλη εντολή..και έτσι πηγενω.. το σκοτάδι έχει γίνει πιο πυκνό και κανεις δεν κυκλοφορεί στον δρόμο αυτήν την ωρα... είμαι μονη μου..αναμεσα στα δέντρα και στα σκοτάδια.. το σωμα μου αρχίζει να ζεστενεται και και να ιδρωνει .. κάτι σαν το υποσυνείδητο μου με ξυπνά απότομα.. όνειρο έβλεπα! Η καρδιά μου ξελαφρωσε και για μερικά δευτερόλεπτα όσπου είδα την ωρα.. 1:45.. μπορω να ακούσω τον χτύπο της καρδιάς μου ξεκάθαρα μέσα στην απόλυτη ησυχία του νοσοκομείου.. δεν ξέρω καν πως βρέθηκα εδώ.. σε αυτό το δωμάτιο, σε αυτό το κρεβάτι μαζί με τον Μάνο αγκαλιά.. πήρα σιγά σιγά το Βάρι χερι του που ηταν τυλιγμένο γύρω μου και το άφησα απαλά στο κρεβάτι για να μην τον ξυπνησω... τα τελευταια λογια του ακόμη βασανίζουν την σκέψη μου... και με κανουν να αμφιβάλλω για το αν πρέπει και εγώ η ίδια να πάω... και θέλει να κανει κακό και σε εμένα; δεν μπορώ να τον καταλάβω.. δεν μπορω να σκεφτώ με τον τροπο που εκείνος σκέφτεται.. τα λογια του γυρίζουν ξανά και ξανά στο μυαλό μου... είναι παρα δέκα και έχω μονο δέκα λεπτά για να αποφασισω.. "συγγνώμη" είπα ψιθυριστά καθώς σηκωνομουν απο το κρεβάτι.. και ένιωθα την ψυχή μου να γεμίζει τύψεις... έβαλα αθόρυβα τα παπούτσια μου και ενιωσα το χερι του Μάνου να με κρατά απο το αριστερό μου μπράτσο..
-μην πας... είπε και διέκρινα την αγωνία στα ματια του..με είχε πλησιάσει πολύ και μπορουσα να νιώσω την ζέστη καρδιά του να χτυπάει γρήγορα.. -π... πρόλαβα να ψελλισω και τα δάχτυλα του κάλυψαν απαλά το στόμα μου.. -σσ.. σε παρακαλώ απλός μην πας.. σας άκουσα πριν.. μου εξήγησε και με τράβηξε κοντά του, χωρίς να έχω κάπου να στηριχτω έπεσα πανω στο γεροδεμένο στήθος του και άφησα την πίεση απο το όλο θέμα να ξεσπάσει.. τα ματια μου υγρανθηκαν αμέσως και λυγμοι έβγαιναν απο μέσα μου, ένιωθα ασφάλεια στην μεγάλη και προστατευτική αγκαλιά του Μάνου.. σπαραζα πανω στο μαυρο του μπλουζάκι και εκείνο αρχισε να μουσκευει, το ενα του χερι κρατούσε την μέση μου ενω το άλλο χαϊδευε τα μαλλια μου απαλά.. "σώπασε κοριτσάκι μου..είμαι εγώ εδώ δεν εχεις να φοβασε τίποτα! Σωπα τώρα.." είπε και έβαλε τον αντίχειρα του στο πηγούνι μου κάνοντας μια προσπάθεια να σηκώσει το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω.. τα ματια μου ηταν δακρυσμενα και τα μάγουλα μου νωπά απο τα δαρκυα.. με κοιτούσε έντονα στα ματια και δεν μπορουσα να διακρινω αν ηταν θυμωμένος με την απερισκεψία μου.. η φοβόταν μήπως παθω κάτι.. ανατριχιασα στο άγγιγμα του καθώς σκουπιζε με τον αντίχειρα του όσα δάκρυα κυλούσαν στο μάγουλο μου...
