Biliyorum, söylediğimden çok daha fazla geç gelen bir bölüm. Ama bu aralar başka bi kitaplar uğraşıyorum daha taslakta ve eminim bu kitaptan daha iyi olucak. Şöyle bi itirafta bulunmak gerekirse bu hikayeyi yazmamın ilk sebebi can sıkıntısından dı sonradan okuyucularım biraz artınca devam ettim. Yani bu kitap öylesine başladı. Başları biraz hızlı gelişmiş ve karmaşık olabilir siz benim kusuruma bakmayın :)
-----------------
Alıntı...
Kuaförden çıktığımda kimseyi göremedim. Bende AVM'den çıktım belki dışardadır diye. Dışarı çıktığımda Poyraz değilde başka bi adam gördüm. Büyük siyah bi minübüs gördüm, camlar filmle kaplıydı. "Poyraz nerde?"
"Poyraz kim lan? Ecem sen misin?"
"Evet ama sen kimsin?"
"Buldum kızı, alın şunu."
Arabadan 5-6 iri yarı erkek inip bana doğru yaklaştılar. Geri geri gitmeye başladığımda o erkeklerin bi tanesi koşarak yanıma geldi. Ağzımı kapatıp beni arabaya doğru çekmeye başladılar.
Ben çırpınırken onlar daha çok baskı uyguluyorlardı. "İşin bitti Ecem!" Elime uygulanan baskıdan dolayı konuşamıyordum. Ellerime ve ayaklarıma uygulanan baskı yüzünden hareket edemiyordum. Anlıyacağınız felçli gibiydim.
Elimdeki baskı kaybolduğunda fırsat bulup sordum. Evet, bu bensem bağırmak yerine soru sorarım çünkü ben Ecem'im.
"Siz kimsiniz? Benden ne istiyosunuz? Sizi kim görevlendirdi? Ben ne yaptım size?" Diye peş peşe sıralarken aralarından lider sandığım kişi "Kim serbest bıraktı bunun ağzını ya. Kapatın şunun çenesini."
"Lan sen kim oluyon da bana şu diyon? Oğlum bak arkana güvenme teke tek gel yiyo.." Derken ağzıma bez bağladılar. Anca güçleri buna yetsin. "Ne çene varmış sende ya." Diğer adamlar ellerimi tutup ayaklarımı bıraktığında boşta kalan ayaklarımla lider olanın bacaklarına vurmaya başladım tüm hırsımla. Adam bağırıp vurduğum yerleri eliyle tuttu. "Rahat bırakmaya gelmiyo anasını satayım. Tutun ulan şunu!" Dediğinde bacaklarımdaki özgürlük kayboldu. Şuan hiç bir şekilde kımıldayamıyordum.
Lider olan "Zamanı geldi." Dediğinde kafama siyah bir poşet geçirdiler. Yahu yolu görsem nolcak. Şuan o kadar rahatım ki. İçimde nedensizce gülme hissi var. Kıkırdadığımda "Ağlıyor mu bu?" Dedi lider olan. Poşeti açtıklarında güldüğümü gördüklerinde biraz şaşırdılar.
"Nasıl birini kaçırdık biz ya. Of neden hep böyleleri?"
Konuşmaya çalıştığımda lider ağzımdakini çıkarttı. "Ne diyosun kızım?"
"İstersen yardım edebilirim. Böyle şeylere çok alışkınım. Zamanında çok kaçırıldım, malum Levent Yıldırım'ın kızıydım bi aralar."
"Yürü git işine ya. Bende adam gibi bir şey söyliceksin sandım."
"Ya kes be teklif sunuyoz."
"Lan bak bana artistlenme sıçarım ağzına he."
"Kes lan sesini. DÜMBÜK."
"Ulan, sensin düm- tövbe tövbe."
"Olon, sönsön döm getirsene devamını yavşak!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORAKİ EVLİLİK
RomanceOysa ki Ecem, sadece sevgi bekleyen küçük bir kızdı. Büyüdüğünde hala sevgiye muhtaç küçük bir kız olarak kaldı. Her gün öz anne babası tarafından eziyet gören kız sonunda evlendirildi, para göz ailesi tarafından.. Poyraz ise sadece Ecem'i izleyen...
