Yalnızlık

466 50 3
                                    

     Yine bir sabah ezanı vakti, uyandı. Gözlerini açabildi bu sefer. İstanbul'da, şehirden oldukça uzakta bir ilçede, müstakil bir evde, eskiden ailesinin yazlık diye kullandığï bir villada, abdest aldı. Yürekten "Allah-u Ekber" diyerek namaza durdu.

     Namazlarını beş vakit kılmazdı ama namaz kılmayı çok severdi. Ne zaman kendisini kirlenmiş hissetse kalkar bir duş alır ve peşine namaza dururdu. Temizlendiğini iliklerine ve her bir hücresine kadar hissederdi.

     Namazı bitince yatağına oturdu. Son zamanlarda yaşadığı şeyleri düşündü. Oldukça zor zamanlardan geçiyordu. Ama zaten bu zor zamanları aşabilmek için eğitilmişti. Milleti yolunda hiçbir hizmetten kaçmayan bir yapısı vardı.

     Vatanperverlik imandandı. Çok sevdiği bu vatan ondan vaz mı geçmişti ? Yoksa ondan vazgeçenler sadece birkaç devlet görevlisi miydi? Kafası karmakarışık sorularla doluydu. Birşeyler yapması lazımdı. Başladığı işi tamama erdirmek zorundaydı

     Çünkü buna inanıyordu. Inandığı bütün değerler bu Yöndeydi.

     Yalnızdı. Çocukluğundan beri tek başına yaşıyordu. Ilkokul ve ortaokul yılları diğer yaşıtları gibi değildi pek. Genelde kitaplar okur ve spora giderdi.

     Babası'nın öğrettiği birkaç yabancı dili sonradan geliştirerek akıcı olmuştu. Ama en iyi olduğu yabancı dil ingilizce idi. Rusça ve fransızcayı ise

     Konuşabiliyor ama zorlandığı zamanlarda oluyordu. Ortaokul bittikten sonra ise resmi ve disiplinli bir

     Okulu kazanmıştı. Onun için zor zamanlar şimdi başlıyordu. 13 yaşında bir çocuğun ailesinden uzakta askeri disiplin altında yaşaması ne kadar doğru olabilirdi ki ? Yalnızdı. Yalnızlığı gerçekten seviyor muydu yoksa öğrenilmiş çaresizlik miydi? Onun için artık hayatında birileri olması düşünülmezdi.

      Bir keresinde bir kızı sevmişti. Ona şiirler yazmış, uzun süre aklından hiç çıkarmamıştı. Ama

     Yapamamıştı yine. Yalnızlığını paylaşamamıştı. Yıllarca yalnız yaşamak ona bir çok şey öğretmişti. Her işini kendi başına halletmek, zor durumlardan kolayca kurtulmak, ikili ilişkilerde kolayca manipule ve ikna etmek gibi. Ama bir parçasını ise alıp götürmüştü. O parçanın ne olduğunu henüz bulamamıştı ama hissediyordu. Çok önemli bir parça.

     Son bir ay çok yorucu geçmişti ve ilerleyen aylar daha yorucu geçecekti muhtemelen. Spor yapması gerekiyordu. Son bir ayın acısını çıkarmalı ve tekrar hazırlanmalıydı.


Bir Komandonun AnılarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin