Adı "MAVİ"Olsun..

->45.Bölüm.(Hayal..)

Gözlerim Özgür,Göksu ve Ayşenur arasında dönüp duruyordu. Hepsi bana bakıyor önümde duran içinde ne olduğu belirsiz çorbayı içmemi bekliyorlardı.

"İçmem ben bunu." Dedim kaşığı geri bırakarak. Uyusam geri hiç fena olmazdı.

"Kendi ellerimle yaptım." Dedi Göksu.

"Bu beni korkutuyor." Dediğimde gözlerini devirdi.

"İç şunu. Bak hemen ayağa kalkacaksın."

Çorbaya bir kez daha baktım. Burnumun tıkalı olmasına şükrediyordum şu anda.

Kaşığın birazına çorbayı koyup ağızıma götürdüm. Ucundan birazcık içtim. Ve.. Anında geri bıraktım.

"Bu ne Göksu? Ne koydun içine?"

"Ne anlarsın sen çorbadan."

Üstümdeki tepsiyi aldı. "Ihlamur içeceksin o zaman."

Cevabımı beklemeden odadan çıkıp gitti.

Yorgana geri sarılıp Özgür'e baktım. Bana kızgın bir tavırla bakıyordu.

"Ne bakıyorsun?" Diye sordum.

"Hasta olman sinirimi bozuyor." Dedi.

"Herkes hasta olabilir." Dedim karşılık olarak.

"Kimse soğukta yağmurun altında uyumaz."

Dudağımı ısırdım. Acı çekiyordum. Farkında bile değildim. Ne suçum var?

"Uyuya kalmışım." Dedim. "Üstüme gelme."

"İyileşsin iyice. Sonra kızarız." Diye araya girdi Ayşenur.

"Sen de mi?" Diye sordum. "Hadi ama."

Omuz silkti. Çok güzel.

Göksu yanımıza gelip bana ıhlamuru teslim etti. Severdim. O yüzden zorlanmadan içtim.

"Berkay'la buluşacağım." Dedi Göksu.

"Akşama gelirim." Dedim.

"Belki." Diye düzeltti Özgür.

"Kesin." Dedim emin olarak.

"Daha iyileşmedin." Dedi.

"Daha fazla kimseyi rahatsız etmek istemiyorum."

"Ben rahatsız değilim." Dedi Ayşenur. "Koca evde yalnız.. Zaten canım sıkılıyor."

"Yarın gelir." Dedi Özgür Göksu'ya. "Nereye gidiyorsun? Bırakayım seni."

"Yok." Dedi Göksu. Çantasını alıp koluna taktı. "Ben giderim kendim." Bana doğru uzanıp yanağımdan öptü. "İyice iyileş tamam mı?"

Başımı tamam anlamında salladım. Herkesle vedalaştıktan sonra gitti.

"Bende Sedat'la buluşacağım." Diye ayağa kalktı Ayşenur. "Bizimkileri toplayıp buraya getiririm. Eğleniriz biraz. İyi gelir."

"Defne'yi görmek beni daha da hasta eder."

Dudağımı ısırdım. Dışarıdan mı söylemiştim bunu? Özgür güldü. Ayşenur'da.

"Görüşürüz hasta bebek." O da yanağımdan öpüp gitti.

Elimdeki bardağı yanımdaki komidine bırakıp Özgür'e döndüm.

"Eline ne oldu?" Diye sordum eline bakarak. Bugün sabah görmüştüm. Ama konuyu açmamıştım. Şuan yalnız olduğumuza göre açmamda sıkıntı yoktu.