En son satırı da yazıp kapadı kadın kitabını... Sonra derin nefes alıp iç çekti. Tebessümle baktı pencereden dışarı Canım dedi. Söylemesi ne kolay bir kelime...
Bir saniye sonrasını bile bilmiyorum. Ama Canımı verebilecek kadar çok seviyorum bazılarını... Hayatıma alıyorum Canımdan öte seviyorum sonrası malum işte.
Gözünden bir damla yaş aktı, göğe doğru açılmış avucunun içine düştü. Sonra dayanamadı oturdu pencerenin önüne. Saçlarını topuz edip vurdu tokasını. Gözlerindeki yaşlar tek tek düştü avucuna avucundan halıya. Gidip küçük bir şişe getirdi artık her ağladığında bu şişeye koyacaktı yaşları. Belki bunlara bakıp yanacaktı canı belkide güçlenecekti
Anlatmayı istemedi kimseye kendini kırık dökük, paramparça olmuştu zaten, bu onu daha da üzerdi.
Çıkardı gömlek cebinden sigarasını yaktı. Derin bir iç çekti sonra sigarasından çekti.
- Çok sevdim ulan, sevdim dedikçe, kavruldum yandım. Yalnızlığa alışırım dedim ama unutmayı beceremedim, özlemeyi bırakamadım.
Yüzünden akan yaşlar süzüldü göğsünün üstüne kadar farkında değildi . Göğüsü sıkıştı sigara kokan ellerini götürdü tuttu orayı, ıslaklığı fark etti. Dudakları titredi...
Başını pencerenin kenarına yasladı. Ağlamaktan şişmiş gözler yavaşça kapandı...