"Back..."

89 11 2
                                    

Luca P.O.V.:

'Je moet gaan slapen, ik meen het,' Jude staat tegenover me en bezorgdheid tekent zijn ogen. 'Luca, alsjeblieft doe het dan voor mij.' Mijn voeten brengen me dichter naar de jongen toe als ik vervolgens mijn hoofd weer in zijn schouder verberg. Tranen verlaten mijn ogen en Jude slaat ietwat onwennig zijn sterke armen om mij heen.

'Jude! Je dienst begint zo, kom niet weer te laat, alsjeblieft.'

'Ik kom er zo aan.'

'Dat zei je gister ook al,' ik zucht laat Jude los en zonder wat te zeggen stuur ik hem mijn kamer uit.

'Ik ga pas weg als jij in dat bed ligt en slaapt.'

'Ik ben de leider hier, ik mag en zal zelf bepalen wat ik doe.'

'En ik ben jou vriendje, die zich veel te veel zorgen over jou maakt. Je eet niet, je slaapt niet en je drinkt maximaal twee glazen water per dag. Luca, je hebt de lasten drie dagen al meer dan 3 kilo verloren. Ik wil geen herhaling van de vorige keer. En jij zou dat ook niet moeten willen. Eet iets, al is het maar een mandarijntje en ga daarna slapen. Zelfs Killian begint door te krijgen dat er wat mis is en die is zo dom als een varken.'

'Dat is een belediging voor de varkens,' ik moet tegen de tafel aanleunen om niet om te vallen, maar ik weiger toe te geven dat er iets mis is. Ik weet dat ik het niet langer voor Jude kan en mag verbergen. Maar ik kan het hem niet vertellen.

'Jude, ga naar je werk.'

'Niet voordat je minstens wat eet. Ik kan verdomme je ribben tellen, Luca. En het zal niet lang duren voordat de andere dat ook beginnen te zien. Ik wil je nog niet kwijt,' hij staart me recht in mijn ogen aan terwijl zijn handen op mijn bovenarmen rusten en me dwingen te blijven staan.

'Je raakt me echt niet zo snel kwijt. Onkruid vergaat niet.'

'Onkruid misschien niet maar zo'n mooie bloem als jij wel.'

'Ik ben niet mooi.'

'In mijn ogen wel.'

'Dan heb je nieuwe ogen nodig.'

'Ja, of jij hebt nieuwe ogen nodig. Want je kan je eigen pracht niet eens zien.'

'Heb jij geen werk te doen?'

'JUDE! JE KOMT DADELIJK WEER TE LAAT!' Killian rukt de deur open en kijkt van mij naar Jude en weer terug.

'Zeg tegen Joris dat Jude een half uur later begint, ik moet nog wat met hem bespreken.'

'Hij gaat niet blij met je zijn, Luca.'

'Ik ben de leider hij kan me niks maken.'

'Ik ben al weg. Jude, kom niet alsnog te laat.'

'Ik zal mijn best doen.'

'Laten we het hopen.'

'En nu weg wezen, Killian!'

'Jaja, ik ga al,' hij gooi de deur achter zich dicht en ik hoor Jude zachtjes lachen.

'En nu ga jij iets te eten halen anders kom je als nog te laat.'

'Je stond voor me in en je wilt alsnog doen wat ik zeg?'

'Je bent mijn vriendje en als ik hier gezag wil houden moet ik wel zorgen dat jij op tijd op je werk komt.'

Back To Where We BelongWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu