ÇIĞLIĞIN SESİ

DEHŞET GÜNÜ Bölüm Bir                                      -o gün günlerden cumartesiydi. yani dehşet gününün olduğu gün. kardeşimle ben evde tv izliyorduk annem ve babam iş toplantısı için dışarı çıkmışlardı.ben mutfakta patlamış mısır hazırlıyordum ve en iyi arkadaşım kat le konuşuyordum kardeşim jeremy dışardan bir ses duydu ve bakamaya gitti . bana bişey söylemeden dışarı çıktı . kat le konuşmamızı yarıda kesen bir çığlıtı. bahçeye doğru hızla koşuyordum o kadar hızla koşuyor dum ki jeremy diye atan çığlıklarımı duymuyordum kalbim o kadar hızlı çarpıyor diki bütün dünya kalbimin sesini dinliyordu sanki. bahçenin arkasına en sonunda  ulaşabilmiştim . yere baktığımda kardeşim  yerde yatıyor ve etrafı kanlarla doluydu. öyle bi çığlık atmıştım ki bütün komşular artık yanımıza gelmeye başladı. jeremy nin yanına gelip ağlamaya başladım aynı zamanda biri ambulansı çağırsın diye çığlıklar atıyordum . yan komşumuz ambulansı çağırdı .asık suratlı komşumuz ise annem ve babama haber verdi en sonunda ambulans gelmişti.hemen jeremy i ambulansın içine koydular. ben ambulansın içine bindim tam ambulans hareket ettiğinde annem ve babam gelmişti arabadaki annem in gözleri kızarmıştı oysaki sa dece oğlunuz yaralandı demişlerdi. bide benim gördüklerimi görse ne yapardı diye geçirdim içimden. babam dugularını pek dışa vurmazdı ama babam da ağlamıştı. annem ve babam ambulansın hemen arakasından geliyorlardı. hastaneye geldiğimizde hemen jeremy i amaliyathaneye götürdüler . annem benim yanıma geldi. beni öptü kokladı.ağlayarak bana sarıldı babam da ikimize birden sarıldı. 1 saat geçmişti.jeremy için endişilenmeye başlamıştım. nolmuştu ölmüşmüydü yaşıyor muydu. ben bu bir saat için jeremy düşünmiyim diye hastanenin cafesinde oturup olanları annem ve babama anlatıyordum. aynı zamanda ağlıyordum ya jeremy bişey olursa ben napardım o benim bitek kardeşim değil en iyi arkadaşım annem babam  her şeyimdi. olayı anlattıktan sonra amaliyathannenin oraya geldik . yarım saat sonra doktor çıktı. yanımıza gelip üzünüm ama çok kan kaybetmiş çok üzgünüm dedi.o sırada sadece annemin çığlıklarını duyucak kadar zamanım oldu daha sonra ise bayıldım 1 saat sonra uyandım duygularım karmaşıktı. kardeşim öldüğü için üzgün. bana söylemeden dışarı çıktığı için jeremy e kızgın kat le konuşurkan nasıl duymadım diye kendimi kızgın ve pişmandım. keşke zamanı geri alabilseydik.annem ve babmla eve gelmiştik . gün doğmak üzereydi üzülmesinler diye hiç ağlamamıştım.eve geldiğimizde annem iyi misin diye saçma bi soru sordu. nasıl olabilirdim ki kardeşim ölmüştü. ama üzülmesinler diye bi şey demedim annemin sesinden de anlaşılıyordu ki o da çok üzgündü tabiki üzgün olucaktı oğlu 5 saat önce ölmüştü. annemin sorusuna sahte bi gülümsemeyle evet iyiyim diye cevap verdim. sesim çok ağlamaklı gelmişti. çok duygusal bir kızdım.koşar adımlarla merdevenden çıkıp odama girdim hemen yatağa atladım. yanımdaki yastığa sarıldım.yukarda jeremy ve benim fotoraflarım vardı onlara bakıp hemağladım hem de anıları hatırladıkça mutlu oldum.o gün kimse odasından çıkmamıştı.annem akşam yemeğini zar zor hazırlıyordu. yemeği yedikten sonra hemen odama gittim. yatıp tavana bakıyordum.birden aklıma jeremy in kanlı bulunması geldi aklıma. bu nasıl olabilirdi kafasına yada başka bi yerine hiçbişey düşmemiş veye vurmamışlardı ayrıca. polisler bakmıştı ama bulamamışlardı bunu düşünürken birden kapı açıldı. gelen annemdi ALEX iyi misin dedi yine aynı saçma soruydu . .hemen toparlanıp yine iyiyim dedim.annem eliyle saçımı okşuyorak babanla sen yarın jeremy nin mezarına bakmaya gitceksiniz tamam mı tatlım dedi gülümsüyerek ki biliyordum o gülümsemenin arkasında çok üzgün bir surat vardı. anneme gülümsüyerk tamam annecim dedim. annem odadan çıktı tekrar yattım uyuya kalmışım sabahın sekizinde annem beni uyandırdı. saçımı bir topuz yapıp bir kot birde tişört giyip dışarı çıktım belli ki arabayla gidicektik.arabanın kapısı açıktı. önde bi kaç eşya duruyordu ö yüzden arkaya oturmak zorunda kalmıştım. babam hala gelmemişti. hava karanlıktı sanırım yağmur yağıcaktı.biraz bekledikten sonra ön koltuğa geçtim direksiyona ellerimi koydum. radyoyu açtım belki jeremy nin ölümünü bikaç dakkalığına unuturum diye ilk önce jeremy nin en sevdiği şarkı çaldı birden radyodan bir çığlık duyuldu. bu herkesin bildiği bir çığlık değildi. bu iki gün önceki duyduğum çığlıktı bu jeremy nin çığlığıydı...

ARKADAŞLAR 5+ VOTE GELİRSE YENİ BÖLÜM GELİCEK.....