Secrets of Egypt

Een geheimzinnige grot

Het is de tweede dag van de vakantie in Egypte. Joya verveelt zich nu al dood en ze moeten hier nog de hele zomervakantie blijven. Als er nou maar eens iets leuks te doen zou zijn op de camping. Of als er nog meer kinderen zijn om mee te spelen. Maar haar ouders hebben weer zo'n camping uitgezocht voor mensen zonder kinderen. Mensen die van hun rust willen genieten met een goed boek in de zon. Het zijn voornamelijk ouderen. Dan zegt ze tegen haar moeder " mam ik ga even op onderzoek uit hoor!" En haar moeder is natuurlijk weer gelijk ongerust. " oh liefje, kijk je wel uit dan? Niet te ver gaan hè? Ben je wel op tijd terug?" Dat soort gezeur hoort ze nu al de hele vakantie. En ze zijn er nog maar een paar dagen.  Ze loopt de camping af door het oranje hete zand, het brand aan haar voeten ook al heeft ze sandalen aan. Ze heeft de buren die in een vouwwagen slapen horen praten over een grot, niet ver van de camping. Daar besluit ze heen te gaan. Joya heeft geen idee waar het is maar ze zal de grot vinden. Het zal vast een plek zijn waar ze een beetje verkoeling kan vinden. Ze wordt gek van die hitte hier. Ze drinkt nu wel tien
liter per dag heeft ze het idee. Joya denkt terug aan de dag dat ze aankwamen. ze hadden een auto gehuurd maar de airco in dat ding deed het niet terwijl het bijna vijftig graden was! Zo loopt ze dan, helemaal in haar uppie. Zonder een moeder die iets leuks met haar doet, zonder vrienden. Ze heeft zin in iets meer avontuur.  Ze wil graag een piramide bezoeken en gaan klimmen in een grot. Over grotten gesproken daar, recht voor zich ziet Joya een kleine grot opdoemen. Zou dit de grot zijn waar de buren gister zo mysterieus over waren? Toch besluit ze naar de grot te gaan. Haar benen zijn moe en ze heeft  het ontzettend heet. Ze loopt de grot binnen. Het ruikt er lekker tot haar grote verbazing. Hoewel Joya nog nooit in een grot is geweest en dus geen idee heeft hoe het er ruikt had ze toch wel een andere geur verwacht. Joya loopt iets verder de grot in, dan ziet ze opeens een vogel, een hele grote. Het is een Arend. Het lijkt alsof hij Joya aankijkt met een doordringende blik. Hij houdt zijn ogen zo strak op haar gericht dat Joya er bang van wordt .  Ze kijkt weg. Ze kan die starre, doordringende blik niet weerstaan. Even later als ze weer durft te kijken lacht de arend haar opeens vriendelijk toe, met een warme blik in zijn ogen. Joya weet niet wat ze moet doen dus glimlacht ze maar terug. Dan gebeurd het laatste wat Joya zou verwachten. De arend begint tegen haar te praten! " mijn engel" spreekt hij met een warme zachte stem" ik ben een arend, maar niet zomaar een. Ik ben een arend met een element. Bij mij is dat zwaartekracht. Er zijn nog andere dieren met elementen. Nog heel veel. Maar er is een groot probleem. Wij hebben een amulet waarin al onze krachten verborgen liggen.  Egyptische archeologen zijn ons amulet op het spoor.  Als ze het vinden is er grote kans dat de krachten verloren zullen gaan dan is het gedaan met ons. Want zonder krachten kunnen wij niet overleven." Joya is helemaal perplex. " e..elementen?" Weet ze met moeite uit te brengen. " ja" zegt de arend en hij lacht. " het is heel gevaarlijk want er zijn ook nog eens stropers die het amulet willen stelen en verkopen voor heel veel geld." Joya kijkt het met grote ontstelde ogen aan. Waar is ze nu weer in beland? Dan begint de arend weer:" het is aan jou de taak om te zorgen dat die amulet in goede handen blijft. Je moet hem verstoppen op een plek die heel goed verborgen is." En dan, zo snel de arend te zien was, zo snel was hij ook weer verdwenen. Joya wist niet zo goed wat ze er mee aan moest. Ze was diep onder de indruk van de boodschap die ze gekregen had.  Ze liep terug naar de camping en had geen idee hoe laat het was. Als ze bij de caravan komt stroomt er een regen van verwijten over haar hoofd. " waar bleef je nou? Waarom was je zolang weg? Weet je wel hoe laat  het is?" Al dat soort gezeur. Joya duikt de caravan in en gaat op bed liggen. Ze weet niet goed wat ze ermee aan moet. Gelukkig mag ze helpen met koken. Dat is het enige leuke aan deze hele vakantie.  En er zijn ook een paar leuke restaurants bij de camping. En het eten is daar erg lekker. Na het eten gaat ze weer de caravan in. Het is er iets koeler dan buiten. Maar ondanks de koelte en de airco die aanstaat zweet Joya zich kapot. Ze heeft nog steeds een onbehaaglijk gevoel over de plotselinge boodschap. Morgen maar eens kijken of ze meer informatie kan krijgen, al heeft Joya geen idee waar ze informatie kan krijgen en of ze het wel kan krijgen. Joya denkt terug aan de arend. Er loopt een rilling over haar rug. En dan valt Joya in een diepe slaap......