It's Pink. -Discontinued-

Chapter 15

Harry's Pov.
Και τότε ήταν που τους είδα. Είχα βγει να πάρω αέρα και να τρέξω γιατί όλα όσα έγιναν ήταν εξωπραγματικά. Ποιος θα το περίμενε ότι θα βρω δουλειά και μάλιστα τόσο γρήγορα. Δεν είχα πάρα πολύ για διάβασμα έτσι τα έκανα μια γρήγορη και προσπαθούσα να κάνω επανάληψης καθώς έτρεχα. Την είδα.. Ήταν τόσο όμορφη. Τα ξανθά μαλλιά της έπεφταν τέλεια στους ώμους της. Είχε τελείες αναλογίες στο πρόσωπο της και ήταν εκθαμβωτική. Έμεινα να την κοιτάζω, καθώς άφηνε μια αύρα και ένα δυνατό φως στο πέρασμά της. Παρόλα αυτά. Ήθελα να δείξω πόσο δεν με ένοιαζε και έτσι έκλεισα το μάτι στην Καλλιπάτειρα. Στην θέση του συνοδηγού ήταν ο χαζός ο Τζος. Ήταν τόσο μα τόσο ηλίθιος που ήθελα να τον κάνω χίλια κομμάτια. Έσφιξα τις γροθιές μου τόσο πολύ που όταν τις άνοιξα είχε κοπεί η κυκλοφορία του αίματος και οι άκρες των δαχτύλων μου πονούσαν. Πρέπει να αρχίσω και γυμναστήριο, τώρα που θα αρχίσω και δουλειά. Χαμογελάσα. Έκανα στην άκρη και κοίταξα το ρολόι. Πόση ώρα τρέχω; Ήταν οχτώ και μισή. Έπρεπε να βρω κάτι ωραίο να βάλω τέλος πάντων, και να πάω να πάρω τους φακούς επαφής μου από το οφθαλμίατρο. Έτρεξα εφόσον το ιατρείο ήταν πιο κάτω από το πανεπιστήμιο και μου τους έδωσε. Του έδωσα την πρώτη δόση των χρημάτων και έφυγα προς τα δωμάτια. Έλεγα να φορέσω ακριβώς τα ίδια ρούχα με σήμερα, γιατί έβλεπα πως είχα αρκετά καλό σουξέ με αυτά. Έβαλα τους φακούς επαφής. Ήταν καλοί. Μπορούσα να δω όπως βλέπω και με τα γυαλιά μου και δεν μου προκαλούν καθόλου φαγούρα. Έλουσα τα μαλλιά μου και τα στέγνωσα με μια πετσέτα. Δεν έβαλα ζελέ ή κάτι τέτοιο γιατί ήθελα να τα αφήσω έτσι. Ήταν ωραία και είχαν κύματα. Πριν προλάβω να καθίσω και να δω την ώρα ο Τρέβορ μπούκαρε μέσα και κάναμε μπροφιστ. "Έτοιμος φίλε;" έγνεψα. "Πανέτοιμος." πήγαμε σε ένα μηχανάκι και ανέβηκα "Μεγάλε μου ξέρεις να οδηγείς;" κοίταξα τον Τρέβορ "Κάτι ψηλά." "Αυτό μου φτάνει." μου πέταξε τα κλειδιά και μου έδειξε με το κεφάλι του ένα γκρι μπλε Audi. Μπήκα μέσα έβαλα μπρος, ο Τρέβορ βγήκε στον δρόμο και πάτησε λίγο γκάζι για να τον προλάβω. Στην διαδρομή πρόσεξα τον δρόμο, αν ήταν να πάρω δουλειά εδώ, θα ήταν καλύτερα να έρχομαι μόνος μου. Ποτέ δεν ξέρεις. Μετά από μερικά λεπτά φτάσαμε έξω από ένα μπαρ. Και συγκεκριμένα ήταν σχεδόν απέναντι από το σημείο της αναπάντεχης συνάντησης μου με Την Μεσαλίνα. "Mr's Zoe's Can can". Το μπαρ δεν είχε καμία ταμπέλα με κανένα όνομα αλλά μόνο μια ταμπέλα με έναν ανανά και ένα ποτήρι σκούρο υγρό με ένα κεράσι μέσα του. Ήταν κάπως περίεργο. Ξαφνικά μια πινακίδα φώτισε. Το όνομα του μπαρ ήταν "Drunk in love." κουλ. Ένας γεροδεμένος άντρας ήταν στην πόρτα. Ο Τρέβορ του είπε κάτι και μας άφησε να κεράσουμε. Τα φωτορυθμικά έπαιζαν σαν τρελά με όλα τα χρώματα αλλά και με περίτεχνα σχέδια. Πίσω από το μπαρ υπήρχε μια κοπέλα η οποία κάτι μου θύμιζε. Το άφησα έτσι. Υπήρχε μια πίστα για χώρο μικρά και άβολα τραπέζια γύρω τους αλλά και μερικοί μπράβοι μέσα στο πλήθος. Κάτι που επίσης υπήρχε ήταν κονσόλα Ντι τζει και ηχεία σε αφθονία. Το μπαρ ήταν ασφυκτικά γεμάτο με κόσμο και ακόμα η ώρα ήταν..κοιφαξα το ρολόι μου.. Ποτέ πήγε 10:30? Ο Τρέβορ μίλησε σε έναν κύριο, ο οποίος φαινόταν μεγάλος και με κοίταζε εξεταστικά. Στο τέλος μου χαμογέλασε και φώναξε αρκετά δυνατά για να μπορέσω να τον ακούσω. "Τα μαθήματα σου ξεκινούν σήμερα κύριε Σταιλς. Χαρά μας να δουλέψει νέο αίμα στο μπαρ μας." μου έσφιξε πολύ σφιχτά τον ώμο. "Κύριος Τζακ. Χάρηκα για την γνωριμία. Θα ήθελα να έρθεις αύριο απόγευμα πριν την βάρδια σου για να συζητήσουμε τα υπόλοιπα θέματα. Καλή διασκέδαση." αποχώρησε και μπήκε σε ένα δωμάτιο που απέξω από την πόρτα του υπήρχα δύο ογκώδεις τύποι με ξυρισμένα κεφάλια. Ο Τρέβορ με έβαλε πίσω από το μπαρ και με σύστησε στην Μυρτώ. Η Μυρτώ που είπε όλα τα ποτά που υπήρχαν και μου έδωσε ένα κατάλογο. "Αυτό είναι για του πρωταριδες. Θα το ξεφορτωθείς εύκολα πιστεύω φαίνεσαι να τα πιάνεις εύκολα." Μου έκλεισε το μάτι και μια λαχανιασμένη κοπέλα κάθισε στο σκαμπό και παράγγειλε μια μαργαρίτα. "Μυρτώ την φτιάχνω εγώ." διάβασα τις οδηγίες και άρχισα να φτιάχνω μου έδωσε μερικά χρήματα και τις έδωσα ρέστα, φαινόταν γνωστή αλλά δεν μου πήγαινε τίποτα. Η Μυρτώ με σκούντηξε και μου έδωσε ένα ποτήρι με κρασί. "Και οι μπαρμαν καλοπερνάμε." γέλασε και ήπιε μονορούφι το δικό της. Μετά από 2 κρασιά 3 βότκες και ένα ουίσκι, ένιωθα πως έπρεπε να πάρω τηλέφωνο την Μεσαλίνα...

.
.
.
.
.
.
Ελπίζω να σας άρεσε <3
Vote και σχόλιο αν θέλετε .
Much love.
Xoxoxox