My Bestfriend's Possession (BxB)(gay)

Chapter 24

Chapter 24

"I though I told you not to talk to him ever again?" Gigil na sabi nya at lumapit sa kinatatayuan ko. "You agreed to me. Pero bakit mukhang close kayong dalawa? You're even smiling while talking to him."

Nanigas ako sa kinatatayuan ko at napamura sa isipan ko.

He just fcking heard me na kinakausap si Dark kahit na may usapan kami dati na di ko na ito kakausapin pang muli.

Sinubukan ko ibuka ang bibig ko para magpaliwanag pero walang boses na lumabas dito. Masyado akong kinakain ng takot ko sa uri na tingin na ibinibigay nya sa'kin.

"Darn it, Carlo." Sabi ni Michael at hinila ako papalapit sa kanya. "Talk!" Pahabol na sigaw pa nya at inalog ako.

"I-I'm sorry..." mahinang sabi ko at yumuko. Goddammit, wala na akong iba pang masabi. I don't want to lie to him yet I don't want to tell the truth. Natatakot akong magkamali ng isasagot ko.

Natawa sya sa sinabi ko at pinadaan ang mga daliri nya sa buhok nya. "Really, Carlo? You're sorry?" Sabi nya at hinawakan ako sa magkabilang balikat. "Maririnig ko pa rin ba 'yan sa'yo kung hindi kita nahuling kausap 'yung gagong 'yun?"

Hindi na naman ako nakasagot sa kanyang tanong. Kasi tama sya, hindi ako hihingi ng tawad sa kanya at wala akong balak na umamin kung hindi nya nalaman ang lahat.

Lalong humigpit ang pagkakahawak nya sa magkabilang balikat ko nang wala syang marinig na sagot mula sa akin. I winced out of the pain. "Just fucking talk, Carlo!" He growled.

I'm scared. I'm really scared.

Pero sa tingin ko, magsinungaling man o magsabi ng totoo, isa lang din ang kahihinatnan ng mga mangyayari. Magagalit sya sa akin. Kaya ano pa ang point kung magsisinungaling ako mas mabuti pa na sabihin ko na ang totoo.

"W-We're friends." Sabi ko sa kanya.

"Since when?" Mabilis na tanong naman nya pabalik.

Humugot ako ng hangin, "I don't know when!" Buong lakas na sigaw ko. "B-But even if you told me not to talk to him before, I still did." Lakas loob na umamin ako sa kanya.

Lumuwag ang pagkakahawak nya sa balikat ko dahilan para mapatingin ako sa kanya. Walang kahit anong emosyon sa mga mata nya kaya hindi ko mabasa ang iniisip nya. At natakot ako dahil doon. Dahil hindi ko alam ang tumatakbo sa isip nya.

Nagulat nalang ako nang bigla nyang sinuntok ang locker sa tabi ko. Napigilan ko ang paghinga ko sa ginawa nya. Lalo na't nabingot pa 'yung locker sa suntok nya.

Bigla nya akong itinulak hanggang sa mapasandal nalang ako at idiniin sa pader. Hindi tulad ng kanina, ngayon ay puno na ng galit ang mga mata nya.

"K-Kael, I'm sorry." Hingi ko ng tawad sa kanya habang nanginginig ang buong katawan ko. "Dark, h-he's a good friend, you know. H-He helped me a lot of times. Pati kahapon kay Ricky." Paliwanag ko.

Inaasahan ko na kakalma sya at matatauhan kapag nalaman nya na iniligtas ako kahapon ni Dark ngunit mali ang inaakala ko. Mas idiniin nya ako sa pader dahilan para mapasigaw ako sa sakit.

"Shut up!" Sabi nya. "Anong gusto mong palabasin? Na wala akong nagawa?" Sabi nya at marahas na inangkin ang labi ko.