Born to kill you

Chapter 2

Born to kill you

Written by Apollowpil

Author's note:

I would like to APOLLOgize for the late update. I was so busy. Hope you'll like this lame upadate. Sorry if there are misspelled words, grammatical errors, wrong punctuations. I'm not a professional writer though. Enjoy!

Kahit ilang beses mo itangi sa sarili mo na nasasaktan ka, kung totoong nasasaktan ka na. Wala ka ng magagawa do'n. Lalabas at lalabas ang emosyong kinikimkim at pinipigilan mo sa loob mo. Emosyong kahit hindi naman ussual sa'yo, eh lalabas pa rin. Katulad ngayon. Para akong tanga. Ako 'yung taong hindi naman palasalita, hindi naman palakaibigan, at halos walang emosyon. Pero kausap ko si Carla. Isa s'ya sa mga nerd ng school. Matalino. Mabait. At mapagkakatiwalaan. S'ya ang University Council Pressident ng Univerity'ng pinapasukan ko. Bukod kay Elison, si Carla lang ang itinuturing ko na Kaibigan. At for the first time, ngayon lang ako naglabas ng hinanakit sa kan'ya. Although nag-uusap kami lagi ni Carla. Puro cassual talks lang naman 'yun. Walang pag o-open na nagaganap.

"Hindi ko alam ang mararamadaman ko, Carla. Ang sakit-sakit. Kahit cold pala na katulad ko, pag tinamaan ng putakteng Pag-ibig na 'yan, natutunaw." pag sa-sabi ko kay Carla. "Alam mo, Flaire. Patunay lang 'yan na normal kang Tao. Akala ko nga dati abnormal ka sha shobrang cold mo." sagot nito. Peste talaga ang pag sasalita n'ya pag-mayro'ng 's' ang word na babangitin n'ya. May braces kasi si Gaga. Ang looks n'ya kasi, pang typical na nerd sa school. Pony tailed hair, eye glasses, Freckles on the face, pimples and braces on teeth. Plus the fact na mejo manag pumorma 'tong si Carla. "Buwisit talaga 'yang 'S' sound mo. Ugh! Anyways. Ano'ng gagawin ko para matanggal ko 'tong nararamdaman ko?" muling seryosong tanong ko kay Carla. "Divert your feelingsh." napatingin ako kay Carla. "what do you mean?" naguguluhang tanong ko. "Divert your feeling into shomeone or shomething, pero mash better talaga pag sha shomeone." B'wisit na braces neto, gusto ata n'yang tanggalin ko ang braces n'ya at ilagay ko sa leeg n'ya. "Paano mo naman na sabi na mas better kapag sa someone at hindi sa something?" Tanong ko. Naiintriga ako sa kaibigan kong 'to, ah. "You shee, when you divert your feelingsh to shomeone, lahat ng maaring hinahanap mong katangian, mga personalities, Makita mo sa taong pag-babalinan mo ng attention. 'di ba?" sagot n'ya. May point 'tong si Carla, eh. B'wisit 'to, mukhang ang daming alam sa pag-ibig. "Hoy, Carla. Umamin ka nga. Naka-ilang boyfriend kana ba, ah?" tanong ko sa kan'ya. Pisti 'to, pwede nang talunin si hugot king at si queen of advice sa mga banat n'ya, eh. "Friend, never. Ash in never! Like, duh! Ishtudy ish on my top priority lisht. Pwe! Teka nga aalishin ko na 'tong retainer ko. Pakshit, eh. Ako din naaashiwa na. ugh!" Sabay alis n'ya ng akala ko, Braces. Damn! Nagoyo ako ng malanditang 'to. Akala ko totoong brace. "Eh? Kadiri ka, Carla. Yuck! Anyways, bakit andami mong hugot? Andami mong alam, eh. Dapat ka na din itumba. Pisti ka!" Muling pag ta-tanong ko. "Friend, hindi naman lahat natututunan sa school, 'di ba? Gano'n din sapag-mamahal. Hindi lahat natututunan base sa karanasan. Ang iba nababasa sa wattpad, o kaya naman sa mga English novels, sa mga gawa ng mga local author, fictional love ba? Kung ngayon mo ako tatanungin kung ilan na naging boyfriend ko, malamang ang isasagot ko sa 'yo ay mahigit pa sa isang daan." Sagot n'ya. Ay si gaga! Day dreaming ang peg n'ya. "Ewan ko sa 'yo, Carla. S'ya, aalis na 'ko, ta-try ko 'yang suhest'yon mo." Pag papa-alam ko kay Carla. "O s'ya friend, makikipag-agawan pa ako kay, Jacob at Edward ng twilight. Ugh! So hot damn." Saad nmana n'ya. Hay naku, book worm nga pala itong si Carla kaya di maiiwasan na ma-fall s'ya sa mga fictional character.

Lumarga ako papunta ng school garden, ewan ko ba ba't dito ako dinala ng mga paa ko. Minsan di ko ma-intindihan ang katawan ko. Lalakad ako madalas kung saan mapupunta, in the end, napupunta ako kung saan-saan. I sat on the grass at the school garden's lounging area. Though there are chairs, I chose to sat here 'cause it feels free. I lean my self into the grassy field and started to day dream and think of what ifs. What if, we can be together as lovers? What if, I am the one he really love? What if, I'm his fiancée? What if, I don't need to pretend that I'm not hurting? What if... what if, I can be the one for him? Would it be better? Would it be enough for me to realize how am I so blessed? Would I be contented with my life? And find my thing to settle. But come to think of it? How can a "killer" knows something about life? How can I give a damn about life, when I take it? When I take it just like that? Elison is all I ever wanted. But what can I do? He don't like me the way I like him. It's so hard to admit. But yes, I'm fucking hurting.