Dream Or Reality [Completed]

Chapter 5

Chapter 5

"Haley?"

She smiled bitterly when she saw her mother approaching her.

She looked worried and she' really felt bad because she knew whe was the reason why her mother's upset.

"Hi m-mom," alanganin nyang hinalikan ito.

"Haley..."

Napaiwas sya ng tingin ng makita ang mukha ng ina na paiyak.

Gusto nyang patayin ang sarili nya for causing her mother's cry.

"Please---"

"M-mom, it's already late, kailangan ko ng magpahinga..." paiwas nyang sabi ng akmang may sasabihin si Mama sakanya.

Alam na nya kung anong sasabihin nito sakanya.

Shr would tell, "Anak, wag mong sirain ang buhay mo dahil lang isang lalake.. he's not worth it"

Sa totoo lang, totoo naman si Mama eh, nagsasayang lang sya ng panahon, pera at luha nya sa isang napakawalang kwentang tao...

Pinigilan nyang wag mapaiyak kasi naalala na naman nya ito.

Naalala na naman nya ang taong walang ibang ginawa kundi saktan sya...

"Anak..." hahakbang na sana si Haley paakyat pero hinila ni mama nya ang braso nya.

And she hugged her.

Yung luhang kanina pa nya pinipigilan... kusa ng lumabas... kusa ng nakawala.

At ngayon nya lang napagtanto na kailangan din pala nya ang mama nya sa tabi nya kundi pa hindi ito nagkusang aluin at patahanin sya.

"M-ma..." she hugged her mom back. Yung yakap na sobrang higpit na parang bumalik sya sa pagkabata at gustong gusto nyanv yakapin ang mama nya.

"Just let your pain go... ilabas mo lang lahat anak..." umiiyak na sabi ng mama nya sakanya. "Ilabas mo lang lahat kay mama..."

Napahagulgol nalang sya. "Ma, akala ko hindi na masakit eh, akala ko okay na ko... but one year isn't enough for me to move on..."

"Akala ko hindi na ko masasaktan kasi sinabi ko sa sarili ko na, yung lalaking yun, hindi sya worth it sa mga luha ko pero ma..." napahikbi nalang si Haley habang para syang batang nagsusumbong sa mama nya na para syang inagawan ng candy. "Hindi parin sya maalis sa puso at isipin ko..." naramdaman nya ang paghigpit ng yakap sa kanya ng mama nya.

"Ma?" She called her mother while her tears continued flow in her eyes.

"Yes my dear?" Malambing nitong tanong sakanya na parang ang salita nya ang pinakaimportanteng bagay para dito. and she really appreciated it.

"P-aano ba alisin yung sakit? P-aano ba alisin yung nararamdaman kong pagmamahal sakanya? P-aano ba maging manhid?" Garalgal ang boses na lumabas sa labi nya.

She smiled when her mother smiled at her bitterly. "Time heals all wounds... just wait for that time, baby..." hinalikan sya nito sa noo at niyakap sya ulit ng mahigpit.

And for the first time after that incident... she fell asleep peaceully.

-----

"Gian..."

She woke up feeling weird. Nakita kasi nya si Gian pagmulat na pagmulat nya.

"Haley..." Gian smiled at her.

Kung dati ang ngiti nito ang pinakamagandang nakikita nya sa tuwing kasama nya ito, ngayon... she wanted to punch herself because she realized... she won't see his genuine smile again.

Kasi yung ngiti nito... wala nang buhay. Yung ngiti nitong dating parang liwanag na nagbibigay sakanya ng ibayong ligaya ay pagasa ay puno na ng sakit hirap.

Bakit ba nangyari sakanila ito?

"Haley..." he then again called her so she looked at him, with no emotion.

"What?" Tanong nya dito pagkatapos nyang iiwas ang tingin nya sa napakaamong mukha ni Gian.

"L-let's stop this..." he whispered but enough because she heard it.

"Tumigil ka na... titigil na din ako...."

Gustong gusto nyang murahin si Gian for making her stupid and idiotic. Gusto nyang tanungin dito kung paanong ganoon kadali na tapusin ang relasyon nila.

"Ganoon kadali kasi may iba na syang mahal..." sagot nya sa sarili nyang tanong.

"Is this what you want?" She asked him. Gusto nyang palakpakan yung sarili nya kasi nasabi nya ang limang salitang yun nang deretso.

He nodded. "Yes, Haley. This is always what I wanted,"