Vriendinnen Bestaan Niet.

33

2 weken later

Ik zit samen met Abdel bij yemma in de kamer te kaarten. Na een tijdje zijn we er allebei klaar mee en haal ik een papiertje uit mijn zak die ik aan Abdel geef.

"Abdel kan je dit aan Hicham geven''.

Ik overhandig hem een briefje en loop dan weg. Ik loop naar mijn auto en bel onderweg Nadir om te zeggen dat we moeten praten.  Ik heb besloten om het vandaag tegen Nadir te zeggen dat ik niet meer verder met hem wil.

Ik hou nog steeds van Hicham en heb al altijd van hem gehouden.

Wanneer ik thuis ben zie ik dat Nadir al thee heeft gezet en al klaar zit aan tafel. Ik loop naar boven om iets simpels aan te doen en ga dan weer naar beneden.

''Nadir ik denk dat het beter is als we het hierbij laten we weten allebei wel waarom''.

Pov Nadir

''Weetje Aicha ik heb het zo hard geprobeerd om het op je gemak te stellen, dat weet je toch? Ik heb zo hard mijn best gedaan voor je, harder dan je ooit zult denken en nu ben ik hier en krijg ik te horen dat je niets meer wilt met mij. Heb je enig idee hoe ik me op dit moment moet voelen?''

''Nadir soms is het niet anders we denken dat we verliefd op mensen zijn en wanneer je eenmaal samen met die persoon bent kom je er achter dat alles wat je heb gevoeld voor hem eigenlijk helemaal geen gevoelens waren''.

Ik zie haar hard zuchten ik heb veel voor haar over gehad en dat heb ik nu nog steeds. Ik weet precies waarom ze niet meer verder wilt. Waarom zou ik eigenlijk verdrietig moeten zijn? Ik heb iemand verloren die niet van mij hield maar zij heeft iemand verloren die wel van haar hield.

Ze liet jou voor haar vallen terwijl ze er niet was om je op te vangen. Maar het ergste van alles is ze liet je haar vertrouwen, ze liet je denken dat ze niet zoals al die andere was en weet je wat? Ze had gelijk. Ze was ook niet zoals die andere ze was erger.

~

Pov Aicha

Als ik naar mijn telefoon kijk zie ik dat ik allemaal berichten van Tamra heb gekregen. Sinds die ene dag toen ik niet meer ging probeerde ze mij te bereiken maar ik probeer haar telkens te ontwijken. Tot nu toe is het mij ook aardig gelukt en kom ik er telkens onder uit.

Ik besluit om vandaag even snel naar de stad te gaan en kleren te kopen. Ik trek mij schoenen en jas aan en ga dan de deur uit. Na een tijdje kom ik aan in de stad en besluit ik om gelijk even wat te gaan eten in een restaurantje.

Nadat ik heb gegeten loop ik naar de H&M toe. Als ik de H&M binnen loop, loop ik gelijk naar een broek die mijn aandacht pakt. Als ik dan naar opzij kijk zie ik Tamra in het rond kijken. Hoe weten zij dat ik hier ben? Zijn ze mij gevolgd?

Snel pak ik de broek en ren ik naar een van de pashokjes. Ik besluit maar om zo normaal mogelijk te doen en de broek te gaan passen. Als ik de broek pak zie ik dat ik helemaal aan het trillen ben. Als ik de broek heb gepast en nog even in de paskamer sta voor de spiegel besluit ik maar om er uit te gaan.

Als ik met mijn hand een stukje van het gordijn op zij trek zie ik niemand voor of naast mijn pashokje staan. Voorzichtig stap ik uit het pashokje en geef ik de medewerker nog een glimlach en verlaat ik het pashokje en neem ik de broek mee om het te gaan kopen.

Als ik naar de kassa loop voel ik dat ik op zij word geduwd. Ik kijk op en zie Tamra naar mij glimlachen. Als ik wil weglopen grijpt ze mij bij mijn arm mee en voel ik iets kouds tegen mij aan. Als ik naar achter kijk zie ik dat Tamra een mes tegen mijn blote rug houdt.

''Loop of er gaat iets ergs gebeuren waarvan je zelf spijt van gaat krijgen dat je niet bent meegelopen'' fluistert Tamra.

Ik knik langzaam en leg de broek op een rek en loop samen met Tamra de H&M uit. Met knikkende knieën volg ik Tamra naar haar auto, want veel kan ik op dit moment niet doen.

Sorry dat de hoofdstukken de laatste tijd niet echt spannend zijn ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden om te lezen en er komen nog spannende hoofdstukken er aan just be patient.