Merhaba baba ,
Bugün nasılsın ? Umarım iyisindir . Seninle aynı evde yaşamamıza rağmen nasıl olduğunu bile bilmiyorum. Artık sormaya çekiniyorum. Daha doğrusu korkuyorum , sorduğum sorulara cevap vermemen her seferinde olduğu gibi yine beni paramparça edecek diye korkuyorum...
Oysa sen benim ilk aşkımsın , sen böyle yaparsan ben bi başka erkeğe nasıl güvenebilirim ?
Sen benim gözümde göbüşü geniş, yumuşak ve yastık gibi şefkatli , yüzü güleç, şakacı, çogu zaman argolu sevgi sözcükleri kullanan, sert olmaya calısan ama beceremeyen , fedakar, uykucu, uyuşuk, küçücük ela gözleri olan , yuvarlak yüzlü, çıkık yanaklı , fanatik hatta holigan, namuslu, arkadas gıbı olan ama babalıgından ödün vermeyen ve çizgisini daima koruyan koskoca yuregı olan yakısıklı bir babasın.
Bunları yapmak yakışmıyor sana. Çok yoruldum baba, bu olanlar çok yordu beni.Aynı evin içinde birbirimizin nasıl olduğundan bile haberimiz yok. Bu seni hiç mi rahatsız etmiyor anlamıyorum . Bu denli sessizliğe bürünmenin sebebi ne ? Ben ne yaptım sana ?? Niye bana , bize bunları yapıyorsun ? Biz evde yokmuşuz gibi davranmak zor olmuyor mu ?
Hatırlıyor musun , ben ağladığımda yanıma gelir yanaklarımdan öper, gözlerimi sler ve bana derdin ki ; Sen benim kızımsın böyle ağlamak yakışmaz sana ,güçlü olman lazım ,hemen yenilgiyi kabul etmemen lazım.
Şimdide ben sana söylüyorum ; Sen benim babamsın o koskocaman sıcacık yüreğin taşlaşmış olamaz , bana, bize geri dön baba SENİ ÇOKÖZLEDİK. . .
