Moordvrouw : wat gebeurde er na de explosie ? (seizoen 5)

Epiloog

Het was een warme dag in juli. Een tweejarig jongetje liep naar de schommel, achteraan in het park. "Voorzichtig Daantje", riep zijn ongeruste mama. Bram sloeg zijn arm rond haar schouders. "Maar schatje toch, de meisjes zijn erbij, er kan niets misgaan hoor." Nienke en Brecht liepen achter Daan jr., gaven hem elk een hand en zwierden hem in de lucht. Daantje schreeuwde het uit van plezier. Ze liepen met zijn drieën lachend verder naar de schommel. De vier vrienden keken hen vertederd na. "Laat ons nog wat bestellen om te klinken op onze vriendschap", riep Evert uit. Fenna, Liselotte en Bram juichten zijn idee toe. Het terras rond hun zat afgeladen vol en iedereen genoot van het warme weer en de mooie natuur van het park. Ineens ging Evert rechtstaan, hij tikte tegen zijn glas en zei : "vrienden, ik heb nog een mededeling." Alle mensen op het terras werden muisstil en iedereen keek nieuwsgierig in Everts' richting.
Evert krabde nerveus in zijn blonde haren, het was niet de bedoeling om zijn speech voor een vol terras te geven maar hij voelde zich zo opgelaten dat iedereen, wat hem betrof, mocht meegenieten van dit gelukzalige moment. Hij liet zich op één knie vallen en richtte zich tot Fenna. Fenna sloeg haar handen verschrikt voor haar gezicht, hij was dit toch echt niet van plan voor al die mensen hier ?
Evert stak van wal : "mijn allerliefste Fenna, sinds jij deel uitmaakt van mijn leven, zweef ik op wolkjes. Ik hou elke dag steeds meer van jou. Twee jaren geleden was ik je bijna kwijt. Dat deed me beseffen dat ik niet meer zonder jou kan leven. Dus lieve schat, wil je asjeblief deze ring rond je vinger aanvaarden en voor altijd de mijne worden ?" Hij klapte een zwart doosje open en een schitterende verlovingsring toonde zich in het felle zonlicht. Het leek wel of het hele terras nu zijn adem inhield en naar Fenna keek.
Fenna zat nog steeds met haar handen voor haar mond. Ze liet haar handen zakken, keek Evert dolverliefd aan en riep toen :"natuurlijk wil ik je vrouw worden, ik wil niets liever."
Luid gejuich barstte los. Evert ging recht staan, trok Fenna van haar stoel en schoof de ring om haar vinger. Ze huilde en lachte tegelijk. Evert nam haar gezicht tussen zijn handen, kuste haar tranen weg en samen verloren ze zichzelf in een alles overstijgende kus.
---------------------------

Dit was mijn eerste schrijfpoging, mijn eerste verhaal, vertrekkende van de laatste verwikkelingen in Moordvrouw. Eigenlijk hoop ik gewoon dat er in seizoen 6 heel wat gebeurt op romantisch vlak, als dit dus een hint kan zijn naar de makers van de serie, graag 😉 !
Ik heb alleszins enorm genoten van jullie leuke commentaren en van de andere, mooie moordvrouwverhalen. Dus hierbij, vanuit Brussel : een dikke merci en keep on the good work ! 👌