14 yaşındaki bir kız neden bunları yaşayabilir ki ? Daha da önemlisi bunları yaşamak için ne yapmış olabilir. Okuldan eve , evden okula giden bir kız ne yapmış ta bu acıları çekmiş olabilir ? Hayattan sadece bir umut bekliyor , herşeyin düzelip eski...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birden ağlamaya başlamıştım nefes alamıyordum , çok üşümüştüm. Sonra ellerim ayaklarım ve sırtımda bir el hisettim . Daha da korkmaya başlamıştım. Annemi istiyordum , onun karnına geri dönmek istiyordum.
Başka bir yere gelmiştik annemde oradaydı özlemiştim annemi. Annemin kucağına gitmek için yeniden ağlamaya başlamıştım.
Sonunda annemin kucağındaydım ama çok ses vardı. Galiba ben artık dünya'ya gelmiştim. Herkesin yüzü gülüyordu.
Hastaneden çıktık evimize gidiyorduk annemle rahat kalacağımız bi yere. Babam ? Babam nerde ? Ağlamaya başladım babamı göremiyordum.
Annem kucağına aldı beni ve babami görmüştüm ağlamayı kestim.
Herşey cok güzeldi . Evimize gidiyorduk ben annem ve babam. Dünya güzel bir yere benziyordu. Sanırım buraya alışacaktım.
Alışmak zorundayım hatta. Ne de olsa annemle babama yeni kavuşmuşken onları bırakıp gitmek olmaz dimi ?
Seviyordum onları hemde çok. Bana bir yerden zarar gelecek diye koruyup kovluyorlardi beni. çok mutluydum asla bırakmak istemiyorum onları ASLA !
