Black And Poisonous Touch L. T.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ v.

Η Chloe έφτασε σπίτι με διάχυτες σκέψεις στο μυαλό της, άλλες με το πρόγραμμα της μέρας, άλλες με την εργασία που αγνοούσε επίτηδες επειδή βαριόταν, άλλες με το όνειρο του Louis, που το μπέρδευε με το δικό της αν και δεν έμοιαζαν καθόλου. Τα ίδια λόγια με τα οποία είχε πείσει τον εαυτό της ότι δεν σήμαινε τίποτα γύρισαν για να της δαγκώσουν τον κώλο, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί. Κι αν όντως σήμαινε κάτι? Πάντως το μόνο που μπορούσε να συμπεράνει με ασφάλεια ήταν πως ό,τι και να ήταν, και οι δύο ένιωθαν τα ίδια ο ένας για τον άλλον. Το πρόβλημα όμως ήταν το τι ακριβώς ένιωθαν.

Αποφάσισε πως δεν της έκανε καλό αυτό που γινόταν στο κεφάλι της, οπότε το απέβαλλε. Έβαλε δυνατά μουσική, άλλαξε ρούχα σ' αυτά που είχε για το σπίτι -με πρώτη κίνηση να βγάλει το σουτιέν μ' έναν αναστεναγμό ανακούφισης, έστω κι αν δεν είχε προλάβει να την ενοχλήσει. Φόρεσε λοιπόν μια κίτρινη ξεθωριασμένη και μεγάλη μπλούζα που κάποτε ανήκε σ' έναν φίλο της που την είχε ξεχάσει εκεί, κι ένα άθλιο μποξεράκι, λάφυρο απ' το πρώτο της αγόρι. Ήταν μαζί 11 μήνες και το μόνο που του είχε πάρει ήταν το μποξεράκι του, ήταν παραπάνω από δίκαιο. Μάζεψε τα μαλλιά της πάνω για να μην την ενοχλούν, σ' έναν άτσαλο κότσο με λοφάκια και τρίχες να πετάγονται από παντού, αλλά δεν την ένοιαζε.

Ξεσκόνισε, σκούπισε, σφουγγάρισε γκαρίζοντας τα αγαπημένα της τραγούδια και θυμήθηκε ότι δεν είχε στρώσει τα κρεβάτια. Τέλεια. M' ένα ξεφύσημα το έκανε κι αυτό, με λίγο λιγότερο ενθουσιασμό ενώ σκεφτόταν τι σκατά να μαγειρέψει. Τα οικονομικά της οικογένειάς της -δηλαδή της μητέρας της και της ίδιας καθώς πατέρας δεν υπήρχε στο σπίτι χρόνια ατελείωτα- δεν ήταν ιδαίτερα καλά. Η μικρή υποτροφία που είχε πάρει η Chloe για τη σχολή καθώς και το δάνειο απ' την τράπεζα που θα αποπλήρωνε όταν έβρισκε δουλειά έκαναν τα πράγματα κάπως καλύτερα, αλλά και πάλι δεν είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν με ιδιαίτερη πολυτέλεια. Αλλά δεν πείραζε γιατί πάντα με κάποιο τρόπο είχαν ακριβώς όσα χρειάζονταν. Το θέμα ήταν αν θα είχαν αρκετά στο ψυγείο.

Βρήκε μακαρόνια, ντομάτες, πελτέ, κρεμμύδια, σκόρδα, κάτι θα έβγαινε. Και βγήκε "η καλύτερη σάλτσα που έχω φάει ποτέ, καρδιά μου" σύμφωνα με τη μητέρα της που επέστρεψε ούτε μία ώρα μετά απ' τη δουλειά.

"Λοιπόν, τα νέα σου. Τι έκανες χθες?" ρώτησε η μητέρα της Chloe μ' ένα παιχνιδιάρικο ύφος. Εμπιστευτόταν την κόρη της και στην μικρή πόλη που ποτέ δεν συνέβαινε κάτι δεν είχε κανένα λόγο ανησυχίας.