"Sen Malia Hale'sin. Sen Tüm zamanların en güçlü alfasının kızısın, Kral'ın kızısın. Benim kızımsın. Topla kendini! Sen ağlayamazsın, kaçamazsın, koruyamazsın, aşık olamazsın en önemlisi hiç korkamazsın! Ağlatırsın, kaçırtırsın, yaralarsın, nefret...
Spoi : Stiles önümüzdeki bölüm hele şükür geliyor. Bu bölümün başlığından anlayacağınız üzere Derek geliyor. Umarım 6.sezon da da olur. Ee olsun artık . Özledik yani. Özledik değil mi? Evet. Tamam ağlamayın beğğğ!
Herneyse :'( -,- )':
Iyi okumalar.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Herşey yalan! Tıpkı tükenen bir kaleme "tükenmez" dedikleri gibi. Sahte ve anlamsız. Gerçeklerinizin bir anda yalana dönmesi berbat ve acınası.
Ve köpek gibi acı çekipte çırpınarak güçlü görünmesi, en kahrolunası.
Şuan içine düştüğüm bu boktan durum da aynen böyle. Birbok çukuruna düştüm, şimdi çık bakalım çıkabilirsen! Tanrı yardımcım olsun!
"Ne?! Hayır. Hayır, bu büyük bir yalan! Sana neden inanayım ki! Benim Annem Kraliçe'ydi ve ben 8 yaşındayken öldü!" diye haykırdım. Şok olmuştum.
Hayatımda hiç bu kadar şaşırmamıştım. Lanet olsun, ben şaşırmazdım. Neler oluyo bana? Bu pis kokulu Avcı ini beynimi sulandırmış olmalı. Kesinlikle.
"Sen ne saçmalıyorsun, tanrı aşkına!" sesim basık tavanlı odada kolayca yankı yapıyordu. Kin kusarak baktım ona. Yalandı işte, koca bir yalan!
Gözyaşlarımı zor tutuyordum ama her an ağlamaya hazırdım. Beni , çenemden tutup kendi yüzüne bakmamı sağladı.
"Yüzüme bak tatlım." dedi. Korkarak baktım yüzüne.
Yüzünde buruk bir gülümseme vardı, hüzün'den doğan. Çoktan akıp gitmiş göz Yaşları ile parlıyordu birkaç kırışıklığa rağmen genç duran yüzü, dikkat çekiyordu.
Evet oydu. Annem.
Resimlerinde ve hatıralarımda yaşattığım, bunca yıl öldüğünü sandığım annemdi.
Onun burada ne işi vardı? Yıllarca düşmanlarımızın, avcıların yanında mıydı? Görünüşe göre öyleydi.
Peki ya Avcılar annemin beynini yıkadılarsa ?
Tüm Avcı nüfusunu annemi benden aldıkları için katledebilirim . Edeceğim de !
"Ne oldu sana? Nerelerdeydin?"Heryerimtitriyordu. Kendimi bok gibi hissediyordum. Kısacası DÜNYAM BAŞIMA YIKILDI.
Yüzümü Avcunun içine aldı. "Biliyorum bebeğim, biliyorum. Özür dilerim. Herşeyi anlatacağım."
Sesim kısılıyor ve ağzımdaki kuruluk konuşmamı zorlaştırıyor.
Beni kollarının arasına aldı. O özlediğim anne kokusu doldu burnuma. Ağzımdaki kuruluğu tuzlu gözyaşlarım yok etti.
Ne kadar süre olduğunu bilmiyorum ama uzun bir süre öylece sarılıp ağladık.
Onu o kadar çok özlemişim ki; anneye en çok ihtiyacım olduğu zamanlarda Mia'ya anne olmuştum. O gün hiç ağlamadığım kadar ağladım.
Sarılmamızı içeri giren biri böldü. Bu bir adamdı. Beni kaçıran Avcı buydu.
Tam ona ana avrat saydıracakken gelip sarıldı. Ben daha ne olduğunu anlamadan geri çekildi. Gözlerine baktım.
Sanırım birgün de ikinci defa şok olmuştum. Bu yemyeşil gözler tanıdıktı. Hemde çok.
"Aman Tanrım! Derek?!" Sanki çığlık gibi çıkan sesime yüzünü buruşturup gülümsedi. Yüzünde maskesi yoktu. Gayet net görebiliyordum yüzündeki ifadeyi.
Bense sevinsem mi , üzülsem mi yoksa kızsam mı kararsızdım. Derek bir avcıydı.
Kurtadam dan Avcı olmaz ki! Doğaya aykırı! Peki ya annem, oda mı Avcıydı?
Derek, yanıma eğildi. "Şimdi seni çözeceğim ama kaçmak yok tamam mı? "
Başımla onayladım. Malesef onların olacaklardan haberi yoktu. Çözülünce hemen ayağa fırladım.
Yaptığım büyü ile sandelyeyi Derek'in kafasına geçirdim. Ama işlemedi. Niye? Çünkü o bir Kurtadam sersem!
Bende bir an öncebu pis kokulu odadan dışarı çıktım ve onları içeri kitlemek için büyü yaptım.
Derek ve annemin kapıyı kırması uzunzaman almazdı.
Bir an önce kurtulup Mia'ya kavuşmam gerek.
Elimden geldiğince hızlı koşmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Malia'nın kıyafeti)
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Burada bitiriyorum, kısa oldu farkındayım ama bi daha ki bölümde de dediğim gibi Stiles ile karşılaşacak Melez prenses.
Acaba Melez Prenses Avcı ininden Kaçabilecek mi?
(Sizi böyle dımdızlak bırakmaya bayılıyorum. *kötü cadı gülüşü*)
