ျပီးျပည့္စံုတဲ့အလွတရား....
ဥပမာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့အလွတရားကိုစုတ္တံေတြနဲ႔ပံုေဖာ္လို႔မရဘူးတဲ့့...
ဒီစကားကappaအျမဲတမ္းေျပာေနခဲ့တဲ့စကား...
"ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္အရင္ဆံုးအလွတရားရဲ့အနွစ္သာရကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ရတယ္..."
"appa...အဲ့ဒါဘာကိုေျပာတာလည္းဟင္...ၾကက္ဥအနွစ္လိုဟာမ်ိဳးကိုေျပာတာလား..."
"ေကာင္စုတ္ေလး...ၾကက္ဥအနွစ္နဲ႔ဘာဆိုင္လို႔တုန္း..."
"သိဘူးေလ...appaကအနွစ္ဆိုေတာ့သားမ်က္စိထဲမွာအဲ့ဒါကိုပဲေျပးျမင္တာေပါ့..."
"ေတာ္ေတာ္...ထားလိုက္ေတာ့...ဒါေတြသားၾကီးလာရင္အလိုလိုနားလည္လာလိမ့္ပါမယ္...ခုေတာ့ဆက္နားေထာင္ဦး..."
"ဟုတ္...."
"ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္အတြက္စုတ္တံဆိုတာဘုရားသခင္လိုပဲ..."
"appa...appa!!...အဲ့ဆိုသူ႔ဆီမွာဆုေတာင္းလို႔ရမွာေပါ့ေနာ္...ဒါဆိုappaစုတ္တံေလးခဏငွားပါလားဟင္...ဆုတစ္ခုေလာက္ေတာင္းခ်င္လို႔..."
"ဒီေကာင္ေလးေတာ့...appaကသေဘာတရားကိုေျပာျပတာ...စုတ္တံဆီမွာဘယ္လိုလုပ္ပီးဆုေတာင္းလို႔ရမွာလဲ..."
"သိဘူးေလ..."
"မင္းကိုေတာ့ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔လမ္းမျမင္ဘူး..."
စိတ္ပ်က္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔appaညည္းတြားခဲ့သလိုပါပဲ။ပန္းခ်ီဖက္မွာနည္းနည္းေလးမွပါရမီမပါခဲ့တဲ့ကိုယ္ကphotographyဖက္မွာ၀ါသနာထံုေနခဲ့တာ...
ေခါင္းမာတဲ့appaကဒါကိုလံုး၀လက္မခံ...
Cameraစကိုင္တဲ့ေန႔မွာပဲျပသနာအၾကီးအက်ယ္တက္ပါေတာ့တယ္...
"မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ပန္းခ်ီပညာကိုလက္ဆင့္ကမ္းလာခဲ့တာ...မင္းေခတ္က်မွပဲေပ်ာက္ပ်က္သြားရေတာ့မယ္ဆိုရင္ငါအသံုးမက်ရာေရာက္ေတာ့မွာေပါ့...ဒီအလုပ္ကိုငါလံုး၀ခြင့္မျပဳဘူး...အဲ့အသံုးမက်တဲ့ကင္မရာကိုခ်ပီးစုတ္တံပဲျပန္ကိုင္ရမယ္...ဒါပဲ..."
ဒီလိုappaကတစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ေတြေပးခဲ့ေပမယ့္ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တာကိုပဲလုပ္တတ္တဲ့sehunလိုလူအတြက္အေရးစိုက္စရာမွမလိုခဲ့တာ။ျပတ္ျပတ္သားသားပဲဆန္႔က်င္ခဲ့ေတာ့အိမ္ေပၚကေနေတာင္နွင္ခ်ခံရတဲ့အထိအေျခအေနဆိုးရြားသြားခဲ့ပါတယ္...
