Bir ayazın koynunda temmuz beklemek neyse, öyle bekledim seni. Ama sen, hiç beklemediğim bir mevsimde çıkıp geldin. Bir tesadüf değildi bu aslında. Çünkü sen benim rastladığım değil, aradığımdın! Yıllarımın ayracı oldu gelişin. Sende önce ve senden sonra diye ikiye ayırdım hayatımı. Sen daha yokken, uzakldayken, sana armağan edeceğim bütün güzellikleri üstümde taşıdım ben. Görenler bu yüzden hep güzel buldu beni ama güzellik aslında sana aitti... Seni bekliyordum. Ama sen beklemediğim bir anda geldin. Belki hazır değildim, belki nadasa bırakmıştım yüreğimi, bilmiyorum. Ama gelişin tüm bekleyşime rağmen, hazırlıksız yakalattı beni kendime. Seni sevmek için acele etmedim. Acele sevmedim seni. Ecele gider gibi sevmedim. Ruhumda demlenmesini bekledim bu sevdanın.
Bekledim, bekledim, bekledim...
Kahraman TAZEOĞLU
