Impossible

Η Συνάντηση

''Ναι ωραία..Χαρήκαμε πάρα πολύ..για την γνωριμία..Εεε Ντιάνα αλλά εγώ και ο Μπρους τώρα πρέπει να πηγαίνουμε''.Μου λέει με ειρωνικό ύφος η Μέρεντιθ.Τι τσούλα,μου έρχεται να την πιάσω από τα μελαχρινά μαλλιά της και να την πετάξω στον τοίχο,ελπίζω να βάλει και τα κλάματα μπας και βγει το ένας τόνο μακιγιάζ που έχει βάλει.Άστο καλύτερα,θα πάθω καρκίνο στα μάτια οπότε..Καλή είναι και έτσι.''Άσε τον Μπρους και φύγε εσύ..Μην ανησυχείς δεν θα του την πέσω''.Λέει γελώντας η Ελένα,την πάω πολύ!Η Μέρεντιθ σέρνει τον Μπρους από το μπράτσο και φεύγουν.Μετά από δευτερόλεπτα σιγής με πιάνει από τον καρπό η Ελένα και με σέρνει στο κρεβάτι της και καθόμαστε.''Λοιπόν..Ωραίος ο Μπρους ε'';Μου είπε παιχνιδιάρικα.Τι ερώτηση είναι αυτή;Όταν με ρώτησε άμα μου άρεσε ο Μπρους..Ως ομορφιά βέβαια,κοκκίνισα και λογικό μου φαίνεται..''Τ-τι;Τι ακριβώς ερώτηση ήταν αυτή;''Είπα αμήχανα.''Έλα πλάκα κάνω..Τέτοια τα κάνω εγώ μην αγχώνεσαι..Βασικά μην κοκκινίζεις''Λέει γελώντας.''Καλά''.Έχει ένα ζεστό χαμόγελο που δεν γίνεται να μην της χαμογελάσεις και εσύ.''Λοιπόν τι μαθήματα έχεις ακολουθήσει'';''Δημοσιογραφία..Αλλά μακάρι να έκανα επάγγελμα το βόλλευ''.''Σου αρέσει το βόλλευ;Δεν το περίμενα η αλήθεια είναι''.Τα μάτια της έγιναν διάπλατα και το χαμόγελο της ακόμα μεγαλύτερο.''Εεε..Ναι,στο λύκειο ήμουνα βασική στην ομάδα βόλλευ''.Της λέω με ένα χαμόγελο και η αλήθεια είναι ότι..Το πήρα λίγο πάνω μου.''Καλό,τότε σίγουρα πρέπει να μπεις στην ομάδα βόλλευ μπας και μας φέρουν κανένα κύπελλο'',γέλασε αλλά πνίγηκε από το σάλιο της,τότε άρχισα να γελάω και εγώ.Κοιτάζω από δίπλα μου και είναι το μαύρο αρμόνιο.''Σου αρέσει η μουσική'';.''Ναι,τραγουδάω αλλά...Δεν με έχει ακούσει κανείς προς το παρών..Όσο και αν δεν σου φαίνομαι..Είμαι κάπως ντροπαλή σε αυτό το θέμα''.Μου είπε χαμογελώντας.''Δηλαδή ακολουθήσεις καλές τέχνες''.''Ναι.Έχω γράψει και ένα τραγούδι για τον πρώην μου και τα φίδια που πέρασαν στην ζωή μου''.''Φίδια'';''Όχι τα ζώα,άτομα που εμπιστεύτηκα όπως δύο ντίβες που νόμιζα ότι ήταν κολλητές μου..Αλλά..Άστο βαριέμαι να εξηγώ''.Είπε με το ζεστό χαμόγελό της αλλά τα μάτια της μου λένε άλλα.''Καλά δεν θα σε αναγκάσω''.Της απαντάω με ένα ζεστό χαμόγελο.''Πάντως άμα δεν σε πάρουν στο βόλλευ έλα μαζί μου στις μαζορέτες".Είπε γελώντας."Πω πω γελάσαμε..Κλαίω από τα γέλια".Είπα γελώτας ειρωνικά,αλλά έκανα πλάκα."Σε έχω συμπαθήσει πολύ Ντιάνα".Μου είπε χαμογελώντας.Της χαμογελάω και εγώ και χτυπάει η πόρτα.Πάει να ανοίξει την πόρτα και είναι ένα αγόρι ξανθό με γαλαζοπράσινα μάτια.Κάτι μου θυμίζει...Α είναι το παιδί στην κορνίζα!"Τόμας".Ουρλιάζει η Ελένα και τον αγκαλιάζει λες και έχει να τον δει χρόνια,κοντεύει να πνιγεί το ξανθό αγόρι αλλά δεν λέει τίποτα και χαμογελάει.''Τόμας να σου γνωρίσω την Ντιάνα,η νέα μου συγκάτοικος,ξανθούλα αυτός είναι το αγόρι μου ο Τόμας''.Λέει χαμογελαστά.''Χάρηκα Ντιάνα"Μου είπε με την την φωνή που έμοιαζε κάπως σαν του Μπρατ Πιτ .''Και εγώ'' του απάντησα και χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον.''Λοιπόν Ντιάνα εγώ θα βγω με τον Τόμας και θα γυρίσω το βράδυ,ελπίζω να είσαι εδώ ακόμα και να μην μετάνιωσες που σε φέραν σε αυτήν την εστία''.''Δεν το έχω μετανιώσει,ελπίζω να μην με κάνεις''.''Όχι βέβαια,άντε τα λέμε''.Με αγκαλιάζει και φεύγει.Μετά από μία ώρα είχα φτιάξει όλα τα πράγματα μου και καταλαβαίνω ότι πρέπει να πάω στο κτίριο συνάντησης.Βαρετό!Μετά από δέκα λεπτά περπάτημα σκεφτόμουν να αγοράσω σύντομα ένα αμάξι,δεν βιάζομαι επειδή όλα είναι κοντά αλλά σε λίγο θα κάνει κρύο οπότε πρέπει να έχω και ένα αμάξι.Φτάνω σε ένα παλιό κτίριο και στον κήπο είναι γεμάτο φοιτητές.Γαμώτο είναι τόσο άβολα.Μπαίνω μέσα σε ένα παλιό κτίριο που γινόταν και εκεί ένας χαμός,ξαφνικά εκεί που περπατούσα κάποιος κουτούλησε πάνω μου και η Κόκα κόλα του χύθηκε πάνω μου και τα γυαλιά μου έπεσαν κάτω..Τέλεια.''Γαμώτο δεν μπορείς να προσέχεις λίγο που πας''.Μου λέει μια γνωστή αντρική φωνή.Τι;Αυτός ο μαλάκας έτρεχε..Δεν μπορώ να δω ποιος είναι..''Ντι;Εσύ είσαι'';Μου δίνει τα γυαλιά μου και τώρα μπορώ να δω ότι είναι ο μαλάκας ο Μπρους.''Καταρχάς δεν με λένε Ντι,δεύτερο εσύ πρόσεχε που πας,τρίτον ευχαριστώ που μου λέρωσες την μπλούζα και τέταρτον..Εε δεν έχω τέταρτον''.Χαμογέλασε κάπως,αλλά δεν το βρίσκω αστείο,έγινα ρεζίλι αφού μερικοί κοιτούσαν σαν να είδαν τέτοιο περιστατικό πρώτη φορά.''Εε σιγά μπλούζα είναι''.Μου λέει.''Ναι και τώρα από ότι φαίνεται θα κυκλοφορώ με αυτήν μέχρι να τελειώσει η εκδήλωση,ευχαριστώ''.Του πα με σταυρωμένα χέρια και το πρόσωπο μου είναι ολοκόκκινο.''Εε άμα είναι το θέμα σου αυτό βγάλε την,εγώ προσωπικά έχω δει πολλά γυμνά σώματα οπότε δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι''.Μου είπε γελώντας,τι μαλάκας θέλω να τον δείρω.Αναστενάζω νευριασμένη και εκεί που πήγα να φύγω νιώθω κάποιον να με τραβάει από τον καρπό,ανατρίχιασα κάπως ήταν κάτι σαν να με ηλέκτρισε.Γυρνάω και βλέπω τον Μπρους.''Έλα θα σου δώσω άλλη μπλούζα,έχω αλλαξιά στο αμάξι''.Μου λέει με την βαριά ήρεμη φωνή του.Με τραβάει και με πάει προς το αμάξι του.