10.04.2016

17 2 0
                                    


10.04.2016

Az önce uyandım.Gözlerimi açtığımda odamın içini mesken tutmuş olan sigara dumanıyla karşılaştığımda yüzümü buruşturdum.Her sabah yaptığım gibi ölmediğim için etrafa küfürler savurarak yatağımdan kalktım.Tam yatağımın yanındaki duvarda yüz yüze geldiğim posterimle karşılaştım.'Bugün daha iyi bir gün olacak.' Eminim öyle olur dedim kendi kendime.Hafif adımlarla banyoya doğru yol aldım.Yine rutin haline getirdiğim gibi aynaya döndüm. Ve uzun süre yüzümü inceledim.Karman çorman olmuş saçlarımla ve sararmış yüzümle tabiri caizse arizona kertenkelelerinden farkım yoktu.Kendimi incelerken tek düşündüğüm şey neden hâlâ yaşıyor olduğumdu.İlk başta 'bunun üstesinden gelebilirim' derken, artık 'üstesinden gelmek' sözcüğü bile beni zorluyordu.Üstümdekilerden arındığımda küvete ilk adımımı attım.Soğuk suyun bedenime çarpışı artık bana huzur veriyordu.Gözlerimi kapatıp düşünmeye devam ettim.

Henüz ilkokul yaşlarımdayken sınıfın nefret edileni bendim.Derslerim her ne kadar iyi olsa da çalışmaz, tek tabanca takılırdım.İnsanların beni garip bulmasından ötürü pek arkadaşım yoktu.Sadece Derin vardı.Büyüdükçe haliyle kanımız kaynamaya başladı.Birini sevdim hayatım boyunca.Sadece birini.Sınıfın MÜKEMMEL kızları bunu öğrenip ona yetiştirdiler.Çocuğun yüzüne bakamaz oldum.Her seferinde yerin dibine sokulan bendim.Görseniz siz de nefret ederdiniz benden.Eminim.Artık bana söyleyecek tek lafları bile kalmamışken o geldi.Hayatıma adeta bir ışık tutmuştu.Dedim ki 'kurtuldun artık bu cehennemden, artık gülebilirsin.Bitti acı' ama daha yeni başladığını farkettiğimde çok geçti.O kadar çok sevmiştim ki, onun da beni sevdiğini sanarak büyük bir aptallık yapmıştım.Dalganın daniskasını geçmişti benimle.Güldü yüzüme karşı.

"Ne yani, seni çok sevdiğimi mi düşündün yoksa?"

Gözlerim yaşarmış, ağlamanın eşiğindeydim.Her ne kadar konuşmak istesem de sustum, sadece sustum.

"Sen kimsenin umrunda değilsin kızım, iplemiyorlar seni."

"Tamam."

Arkamdan öylece bakakalmıştı.Yaşlı gözlerle sınıfıma doğru ilerledim.Teneffüs bitmek üzereyken çantamı elime aldığım gibi koşar adımlarla yürümeye başladım.Hocalar bile beni durdurmaya tenezzül etmemişlerdi.Durdursalarda dinlemezdim ki zaten.Tam kurtuldum demişken, her şey sarpa sarmıştı.Hem de daha kötüye gitmişti her şey.Günlerce odamdan çıkmadan ağladım.Sonunda annemlere ucuz bir bahane bularak evden ayrıldım.İstanbul'a geldim.Burada tek başıma yaşamaya başladım.Okula kırk yılda bir gidiyor, gittiğimdeyse derslere girmiyor arkadaşlara imzalatıyordum.Biraz klişe olacak ama, ben vurdumduymaz değildim.Hayat beni vurdumduymaz yapmıştı.

Derin düşüncelerimden kurtularak küvetten çıktım.Ağlamıştım yine.Üstüme bornozumu geçirip aynaya bakmadan yoluma devam ettim.Çünkü aynaya bakarsam yine ağlardım.Perişan hâldeydim.Üstümü giyinip bilgisayarımı açtım.Wattpad'e girip bir kaç şey daha yazdıktan sonra.Kendimi kitap kokusuna boğmak istedim.Elimde sigaram dizimde kitabımla saatlerce kitap okudum.Kitaplar benim huzur kaynaklarımdan birileridir.Ne zaman içime kurt düşse açar okurum.Ben sevinci, heycanı, korkuyu, üzüntüyü her şeyi kitapta bulurum.Sigara paketim bitmiş kitabın sonuna gelmişken karnımın acıktığını farkettim.Mutfağa doğru ilerledim.Buzdolabını açtım.Kendime küçük bir tabak hazırladıktan sonra oturdum sofranın başına.Karşımda oturan birisinin olmasını ne kadar isterdim bilemezsiniz.Ama yoktu işte.Olmayınca olmuyormuş deyip önüme döndüm.Yemeğimi bitirmiş ve artık bugünü yazmaya karar vermiştim.Evet, günlük tutuyorum.Oldum olası günlük tutmayı çok sevmişimdir.Bugün yaşadıklarımı, yaptıklarımı, düşündüklerimi, okuduklarımı, insanlara yardım edip edemediğimi, kısaca her şeyi yazdım günlüğüme.Uykum beni yatağa gitmeye zorlarken artık ona karşı koyamayacağımı anladım.Sabahtan beri dağınık duran yatağıma alıcı gözüyle baktıktan sonra yarın sabaha kadar ölmüş olmak için dua edip, kendimi uykunun sıcak kollarına teslim ettim.


                     -Ölüm insanları bekleyen ışıktır.-


Merhaba arkadaşlar.Ben Nehir.Yeni bir hikayeye adım atmış bulunuyoruz.İşin açığı bu kitabın alışagelinmişin dışında olmasını çok istiyorum.Farklı kitaplar benim ilgimi çeken en büyük unsurlardan.Siz ne düşünürsünüz bilemiyorum tabii.Onun dışında bu şekilde devam etmem uygunsuz kaçar mı bilemiyorum.O yüzden yorumlarınız benim için çok önemli.Kitabın ismine gelecek olursak benim için özel bir anlamı yok, onu söyleyebilirim.Ancak evet, hikayenin dönüm noktası olacak.Son olarak, bir sonraki bölüm ne zaman gelir hiç bir fikrim yok.Çünkü ben 8.sınıf öğrencisiyim.Ve pek yakında sınavım var.Teog'dan önce başlamak ne kadar iyi bir fikir emin değilim ama sınava kadar bir bölüm daha koyacağım, yani umarım.Neyse, buraya kadar zahmet edip okuduğunuz için çok teşekkür ederim.Yorumlarınızı bekliyor olacağım. :)

21.05.2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin