Hazan' ın bi şey mırıldanmaya başladığını gördüğümde oturduğum yerden kalkarak yanına gittim. "Rüzgar... Özür dilerim... Affet beni... Lütfen..." diye mırıldanıyodu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Biz içeride gülerek konuşurken Kaan' ın içeri girmesiyle kısa bi şok geçirdim.
Ardından kendimi toparlayarak ona baktım. Fakat daha büyük bi şokunu geliceğini bilmiyodum.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Teke tek maça ne dersin?" diye sorduğunda ona baktım.
Bi yanım deli gibi 'evet' demek isterken diğer yanım geçmişte olanları hatırlatmak istercesine reddediyodu bu fikri.
Her ne kadar oynamak istesem de bu isteğimi bastırarak "Hayır, oynamıycam." dedim.
"Neden oynamıyosun?" diye sorduğunda gözlerinin içine bakarak bi süre düşündüm.
Ona bunu anlatabilirmiydim?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Şu an niye burdasın?" diye sorduğumda bana anlamamış gibi bakmaya başladı.
Önüme dönerek derin bi nefes aldım ve "Bugün bana o kadar şey söylemişken niye şu an burda benimle arkadaşınmış veya değer verdiğin biriymiş gibi konuşuyosun?" dedim.
Bana bakarak hafifçe gülümsedi ve önüme düşen saç tutamımı kulağımın arkasına sıkıştırarak "Bi anlık kızgınlıkla öyle söyledim. Orda söylediğinin aksine sana nedenini bilmediğim bi şekilde değer veriyorum ve naparsam yapıyım sana değer vermekten kendimi alı koyamıyorum." dedi.
Ardından anlayamadığım bi bakışla gözlerime bakmaya devam etti. Ben de onun gözlerine şaşkınlıkla bakmaya.
Bu çocuk garip bi şekilde beni bi lafıyla üzüp bi lafıyla da sevindirebiliyodu.
Ama sanırım korkuyodum. Ona kapılıp sonra pişman olmaktan...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Heyy! Nereye gidiyoruz?" diye sormasıyla ona dönüp çarpık bi şekilde güldüm ve "Dağ evine." dedim. Ardından onu bileğinden tutarak peşimden sürüklemeye başladım.
Dağ evinde eğlenceli bi gece bizi bekliyodu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Evvet, bi önceki bölümde dediğim gibi kesitimi paylaştım. Aklımda bu bölümle ilgili cidden çok güzel fikirlerim var.
Şu an bölüm çok karışık gelebilir ama aslında değil. Bu dediğimi bölüm geldiğinde anlıcaksınız.
Belki biliyosunuzdur, sınavıma az bi süre kaldı. Bu yüzden bölüm ne zaman gelir bilmiyorum. Herneyse fazla uzattım sanırım.
Bölümde görüşmek üzereeee!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmir Kızı
Teen FictionSonunda bizi de bulmuştu mutluluk. Kucağımdaki minik prensese bakıp hafifçe gülümsedim. Bazen annesi gibi hırçın bazense çok uysaldı. Bakışlarını annesine doğru döndürüp "Anne babam seni seviyor mu?" diye sormasıyla Defne bakışlarını bana döndürdü...
