WEIGHT of Love or WAIT for Love?

11: Adubo daw??

"CLIFFORD POV"

"Hey..iniiwasan mo ba ako Clifford?.."Tanung ni Lou sa malanding tone ,andito kami ngayon sa cafeteria ng school.

Boring daw siya sa bahay, at dahil lunch time, gusto niya raw akong kasabay kumain, nagdala rin siya ng foods, niluto niya raw ito.

"Here your spoon and fork.. i hope you like it, pero sinigurado kong masarap talaga yan..kain na.." Nilagyan niya ng maraming kanin ang plate ko ,ngayon lang ako nakakita ng adubo na may tomato sauce.

"A-ko na.tsaka anung tawag mo sakin? ."Ibinaba ko ang isinusubo niya sakin.

"Clifford.. kasi naman isang buwan lang naman ang agwat mo sakin , kaya Clifford na lang.."Sagot niya na may paglalandi.

"Hindi pwe-"ako

"Wala kanang magagawa, kasi yon ang gusto kong itawag sayo, .."Kinindatan niya pa ako.

"To na naman, masanay kana, kasi balak ko rin pala na tuwing lunch, dito ako maglulunch para may kasabay ka, di parang mag-classmates lang tayo.."Sabi niya habang nakatutok ang kutshara na may kanin at ulam na hawak niya malapit sa bibig ko.

"Anu?. Di ako na  ..kaya ko naman e..kumain kana rin.."Sabi ko at nagsubo muna ako ng kanin, nagdadalawang isip pa kong tikman ang luto nya raw na adubo.

Sa totoo lang, maarte talaga ako sa pagkain, lalo na kong si Lou ang nagluto.

"Sege na, say aaah.."-Louies

"Kain kana kasi.. ito na o, sumusubo na ako.."Halos mabilaokan ako ng matikman ko ang adubong sabi niya, ang alat e, na maasim.

"Sege na nga, basta ubusin mo tong ulam ha.. "Halos di ko na nga malunok tong nasa bibig ko, gusto niya pang ubusin ko ang pagkarami pang nasa lalagyan.

"Humm, kumakain ka naman ng bulalo diba?.."tanung ko,ng malunok ko ang nakababad na kanin at ulam sa bibig ko.

."Oo naman, sabay tayong magdidinner  mamaya? "Mabilis niyang sagot.

"Ahmm..-"-ako

Panu ko ba sasabihing hindi masarap anf luto niya na hindi siya masasaktan.

"Ok.. dont worry, mamaya bulalo ang lulutoin ko for dinner, uwi kang maaga ha.."Masigla niyang sabi.

"Hindi..kasi, may alam akong resto, don masarap ang bulalo.."Sabi ko ng nakangiti.

"A.. so doon tayo magdidinner mamaya? o my gush.. i love you Clif.. bumabawi ka ha.."Hinawakan pa niya ang kamay ko, tsk..

Masyado naman nyang pinangungunahan ang sasabihin ko.

"Pwede, don tayo ngayon mag Lunch?.." tanung ko sakanya na biglang nagalit ang mukha niya na kanina nakangiti.

"Nagla-lunch na tayo ngayon diba, tsaka, kulang pa ba sayo tong ulam?.. O my gush.. dapat pala niramihan ko e.. sorry, di ko alam na mabibitin ka.."natataranta niya pang sabi.