Unwanted Status (7RWIS-book2)

Chapter 60 : Possibilities

Morgan's POV.

Breakfast...

Kahit puyat at pagod pa ako, pinilit kung mag-luto at mag-prepare ng breakfast para kay Simon.

Hindi kami okay kahit hindi nya sabihin sa akin yun. At alam ko namang kasalanan ko ee. Ako ang pinag-ugatan ng lahat ng to', kaya kailangan kung gumawa ng ways at solution para makabawi sa kanya.

In our bed...

Sa pamamagitan ng munting halik ko ay ginigising  ko sya. Maaga kasi syang umaalis ng bahay ee. Sa totoo lang nabibilang pa talaga ang mga araw na pinag-silbihan ko sya kumpara samga araw na pinagsisislbihan at inaasikaso nya ako.

"Gumising kana, mala-late kana nyan" paglalambing ko then nahiga ako sa may chest nya.

Naramdaman ko ang pag-iwas nya kaya naman yumakap ako ng husto sa kanya at talaga g pinagsiksikan ko an sarili ko paralang magising sya.

"Simon, Sorry na" Pangungulit ko pa rin sa kanya.

Silence...

"Please, kausapin mo na ako" naiiyak kung pakiusap then tumingin sya sa akin at huminga sya ng malalim.

"Hindi naman talaga ako galit ee. Tanggap ko naman na sya pa rin ee. Na kahit anung gawin ko hindi ko pa din sya mapapalitan sa puso at isip mo" seryoso nyang sagot then umiwas na lang ako at isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib nya.

"Hindi totoo yan. Mahal kita Simon" nakayuko  kung sagot then inalis ni Simon ang kamay ko at bumangon sya at tinungo ang CR.

-------------

Dining Area.

Bilib talaga ako sa asawa ko kahit pa nag-aaway at di kami nag-uusap, pinagsisilbihan nya pa din ako. Ako nga ang nagluto sya naman ang nag-asikaso sa akin kahit pa galit sya ahh.

"Magluluto ako ng dinner, makakauwi kaba mamaya?" Masigla ko kunwaring tanong then tumingin sya sa akin.

"Hindi ako makakauwi baka bukas na lang ng umaga. Madami akong operation at may mga inaasikaso pa akong papers" pabulong nyang sagot sabay  iwas.

"Bihira na tayong kumain ng sabay at halos hindi na tayo nakakapag-usap ng maayus. Tapos ngayon hindi tayo okay, matitiis mo ba talagang ganito tayo?" Lakas loob kung tanong then tumayo sya at lumapit  sya sa akin dahil may tumatawag na sa phone nya.

"Bukas na lang tayo mag-usap. I really have to go" pagpapaalam nya then hinadkan nya kang ako sa noo. Ihahated ko sana sya pero nagmamadali nga talaga sya.

----------------

ART GALERIA.

Sa pagsusumikap kung makilala noon sa New Work bilang isang Artist, nakapagpatayo ako sa London ng Art  Galeria na talagang unti-unti na ding nakikila.

Dahil sa mga trabaho namin halos hindi na kami nakakapag-usap ni Simon. Hindi tulad noong dati na nahahated at nasusundo nya pa ako. Masyado na kaming nakatutok sa mga career at mga business  namin. At sobrang nakaapekto eto sa pagsasama namin ni Simon.

"Galit kapa din sa amin?" Pabulong na tanong ni Patch sa akin.

"Kalimutan na lang natin yung mga nangyari at yung mga pinagsasabi ko noon" sagot ko habang inaayus ko ang mga canvas na bagong dating.

"Pare-pareho lang tayong mga lasing noon. Hindi naman namin sinasadya kung nagkasakitan at nagkalabasan man tayo ng sama ng loob ee. Sorry na Morgan" dugtong na paghingi pa ng tawad ni Sandy kaya naman tumigil ako at nag-cross arms ako sa.