Het Kontenimperium

Het Kontenimperium - Hoofdstuk 6 De oplossing

Hoofdstuk 6 - De oplossing

En zo zijn ze de rest van de nacht bezig met het maken van een plan. Het plan is als volgt:

de dokter redden

de fabrieksbaas gevoel te geven

de verloren konten terug te vinden.

Als de zon op komt, zijn ze allebei heel erg moe, maar wel klaar.

“Laten we nu eerst wat eten en een paar uur gaan slapen. Dan kunnen we daarna iedereen optrommelen en ze vertellen wat het plan is.”, stelt Philly voor.

“Dat lijkt me een goed idee Philly. Dan zijn we goed uitgerust voordat we beginnen.”, is Rowena het met hem eens.

Zo gezegd, zo gedaan. Eerst eten ze een paar boterhammen met wat melk en daarna gaan ze een paar uur slapen. Als ze uitgerust wakker worden, gaan ze direct op pad.

“Hoe kunnen we iedereen zo snel mogelijk bij elkaar krijgen?”, vraagt Rowena zich af.

“Laat dat maar aan mij over.”, antwoordt Philly. Hij loopt naar buiten en fluit een aantal keer een paar hoge tonen. 5 seconden later komt er een klein vogeltje aanvliegen en landt vlak voor Philly op de grond.

“Wil je rondvliegen en iedereen vragen om over een uur op de centrale open plek bij de oude beuk te komen? Vertel ze maar dat er groot nieuws is dat ze niet willen missen.”, legt Philly uit aan het vogeltje.

Het vogeltje fluit eenmaal hoog en helder in antwoord en vliegt dan snel weg.

“Zo, dat is klaar. Onze kleine vriend zal nu iedereen vertellen om ons bij de beuk te ontmoeten, dus we kunnen nu direct daar naartoe.”, legt Philly uit wanneer Rowena hem vragend aan kijkt.

“Laten we dan maar gaan. Is het ver?”, vraagt Rowena.

“Nee hoor, maar ik heb de vogel gevraagd om iedereen te vertellen over een uur daar te zijn, omdat ze vanuit het hele bos moeten komen. Er zijn dieren die niet zo snel zijn en het niet zouden redden.”, antwoordt Philly.

En inderdaad, het duurt niet lang voordat ze de plek bereikt hebben. De open plek baadt in het zonlicht en de oude beuk staat in het midden, zichtbaar met zijn takken te genieten van de warmte.

Ze gaan naast de boom zitten, op een oude boomstronk, die daar al jaren lijkt te liggen.

Ze hoeven niet een uur te wachten, de meeste dieren en mensen die in het bos wonen zijn al snel op de open plek en kijken nieuwsgierig naar het vreemde meisje dat Philly bij zich heeft. Rowena heeft snel door dat Philly een bekende is onder de bosbewoners.

Als iedereen aanwezig is, vraagt Philly hen allen te gaan zitten.

“We hebben jullie iets heel belangrijks te vertellen. We denken dat dit weleens de oplossing zou kunnen zijn voor al onze problemen.”, legt hij uit.

“Rowena, omdat jij het bedacht hebt, kun jij het beter vertellen denk ik.”, en hij geeft het woord aan Rowena.

Rowena gaat een beetje zenuwachtig op de boomstronk staan, zodat iedereen haar kan zien.

“Eh…”, begint ze en ze krijgt een bemoedigende blik van Philly.

“Ja, we denken inderdaad dat we de oplossing hebben gevonden voor jullie problemen.”, gaat ze verder, nu met iets meer zelfvertrouwen.

“Het gaat eigenlijk om twee oplossingen. Maar laat ik bij het begin beginnen. Zoals jullie allemaal weten is de directeur van de kontenfabriek een verschrikkelijke man die jullie arm houdt door geld te vragen voor een nieuwe kont. De prijzen zijn heel hoog, zoals ik heb gehoord.”

Er klinkt instemmend gemompel vanuit de menigte.

“Nou, daaarom hebben Philly en ik in het liedjesboek van dokter Bosman gezocht naar een oplossing voor dit probleem en we denken deze gevonden te hebben. Het gaat om het Compassielied. Dit lied zorgt ervoor dat een harteloos persoon zoals meneer Vrek gevoel voor anderen krijgt, compassie dus. Hierdoor zouden de prijzen van de fabriek verlaagt en misschien zelfs wel opgeheven kunnen worden.”

Er klinkt gejuich uit het publiek.

“Maar waarom heeft niemand en vooral dokter Bosman dan nooit eerder dat lied gebruikt?” vraagt een van de bosbewoners.

“Omdat de pagina waarop dit lied stond, vastgekleefd zat aan een andere pagina uit het boek.”, legt Rowena uit.

“Maar dat is nog niet alles.”, vult Philly aan. “Vertel ze jouw geniale ontdekking nu maar!”

En de mensen kijken heel nieuwsgierig naar Rowena.

“Nou het is onze geniale ontdekking.”, lacht Rowena en ze vertelt verder: “Op de andere pagina uit het boek van dokter Bosman, de pagina waaraan de pagina met het Compassielied verkleefd zat, stond een heel bijzonder lied. Jullie kennen uiteraard allemaal de legende van het lied waarmee je gevonden zaken terug kunt vinden?”, en de bosbewoners knikken instemmend.

“Dit bijzondere lied heet het Vergeet-mij-nietlied en het helpt je om verloren zaken terug te vinden!”, besluit Rowena en ze wacht op de reactie van haar publiek.

Het is muisstil, alle bosbewoners hebben grote ogen opgezet en kijken als versteend naar Rowena. Dit lijkt een eeuwigheid te duren.

“Is het dan echt mogelijk? Is de legende dan toch waar?”, vragen sommigen zachtjes.

“Ja, het is echt waar allemaal! De legende is waar! We hebben het lied gevonden!!!”, roept Philly blij.

Dan begint de stortvloed van geschreeuw, gejuich en gedans. Iedereen kraait het uit van blijdschap en plezier.

Rowena en Philly kijken lachend naar de bosbewoners.

“Ze zijn lang niet zo gelukkig geweest.”, zucht Philly. “Het heeft te lang geduurd voordat ze weer hoop hadden.”

“Ja ik zie het Philly.”, zegt Rowena. “Ik ben in ieder geval blij dat we ze dat nu kunnen geven. Maar we zijn er nog niet. We moeten nu eerst aan de slag om de plannen duidelijk te krijgen en te zorgen dat iedereen mee helpt. En dan hopen dat het lukt. Daarna is het pas tijd om feest te vieren.”

“Je hebt gelijk. Tot de orde van de dag dan maar weer.”, en Philly maant iedereen tot stilte.

“Helaas is hiermee het probleem nog niet opgelost. Nu moeten we een plan bedenken om die slechte fabrieksbaas te verslaan. Doen jullie mee?”, vraagt Rowena aan iedereen.

Iedereen doet natuurlijk mee.

“Goed, aan de slag!”, zegt Rowena met een glimlach. Nu dat er zoveel mensen en dieren zijn die willen helpen, moet het lukken!

De rest van de dag zijn ze bezig met plannen maken.

Als de zon onder begint te gaan, zijn ze klaar. “Zo!”, zucht Rowena. “Volgens mij hebben we zo alles besproken. Iedereen weet wat hij moet doen?”, en ze kijkt de menigte rond. Iedereen knikt instemmend.

“Dan stel ik voor dat we nu allemaal nog een paar uur gaan slapen, zodat we goed uitgerust zijn. We verzamelen ons morgen aan de rand van het bos voordat de zon op komt. Slaap lekker allemaal!”

Alle mensen en dieren zeggen goedenacht en vertrekken weer naar hun eigen slaapplaatsen in het bos. Rowena en Philly lopen terug naar het huis van de dokter. Rowena is erg moe, het was een lange dag. En morgen wordt het spannend, ze hoopt dat het plan werkt.

Het plan is dat iedereen zich naar het centrum van de stad begeeft, maar dan allen via een andere weg. Zo is de kans groot dat de meesten van hen zich kunnen verzamelen bij de fabriek zonder betrapt te worden. Als één van de kleine groepjes gepakt wordt, zullen ze veel herrie en kabaal maken, zodat de wachten uit andere delen van de stad erop af komen. Hierdoor zullen hopelijk zo veel mogelijk mensen en dierendichtbij de fabriek kunnen komen. Hier zal de strijd pas echt beginnen, verwacht Rowena, omdat de fabrieksbaas zijn leger natuurlijk bij de ingang van de fabriek zal neerzetten. Hij is bang dat er iemand binnen komt en dit is juist Rowena’s plan.

S.V.P. REACTIES!!! COMMENTAAR, OPMERKINGEN, FAN???!!!