BAŞKA BİR ZAMAN

Saçımın üstünde düşücekmiş gibi hissettiğim şapkamı alıp kafama tekrardan taktım. Babamın artık yavaşlaması gerekiyordu şehir sınırları içine gelmiş sayılırdık.Ablam da önde hala müzik dinliyordu . Balıkesir Altınoluğa gelmek annemle yaşamak zorunda olmak benim seçimim değildi. Hayır hemde kesinlikle benim seçimim değildi . Sadece buna zorunluydum . Tabelada Altınoluk yazısını görmüştüm . Yaz tatilimi burda geçirmek benim için berbat olucaktı . Burda sadece doğa annem ablam ben ve tekrar doğa olucaktı .Ne Avm var ne yakışıklı çocuklar ne de canımdan çok sevdiğim en yakın arkadaşlarım. Ama deniz vardı . Tek avuntumda buydu . Tonla kitap ve müzik de vardı belkide biraz huzur bana da iyi gelirdi . Yarım saat sonra köy merkezine girmiş ve annemin evine de gelmiş bulunuyorduk . Araba çakıl taşlarının olduğu yolda yavaşça ilerlerken çıkan o sesi seviyordum.Babam yavaşça durdu park etme zahmetinde bile bulunmadı . Annem ve babam 2 yıl önce şiddetli geçimsizlik sebebiyle boşanmışlardı . Evet ben bunu anlayabiliyorum ama nasıl olurda20 yılını birlikte geçirdiğin birine bu kadar düşman olabilirdin ki ? Yavaşça kapıyı açtım . Babam bagajı açıp bizim bavullarımızı aldı . Annem bizi görür görmez kapının önüne çıktı . Koşarak yanına gidip ona sımsıkı sarıldım. Annem aşırı duygusaldı ve gerçekten güzel bir kadındı . Mankenlere taş çıkarabilicek dereceydi dersem yalan olmaz. Gülüyordu ve ağlıyordu . Mutluluk gözyaşları olmalıydı.Annemi gerçekten özlemiştim sadece şu Balıkesir olayı bozuyordu.Yani ne biliyim ben daha çok Bodrum , Antalya , Adalar için yaratılmış bir kızdım ne biliyim Alanya ,Marmaris sokakları için atıyordu kalbim. Balıkesir mi ?

Hayır hayır asla çok yanlış yerlerdeyim.Ben iç çekip dururken annem de ablama sarılıyordu . Babam bavullarımızı kapıya kadar getirdi . Annemle tokalaştılar.

Annem : "Teşekkür ederim Sedat ."

Babam : "Önemi yok asıl ben teşekkür etmeliyim."

Annem : "Ne için ?"

Babam : "Beni kurtardığın için bu baş belaları cidden fena."

Ablamla birlikte gözlerimizi devirdik.

Annem :" Biz anlaşıyoruz.."

Babam : "Alışverişe gitmeyi sevseydim bende anlaşırdım onlarla."

Güldük ardından babam arabasına binip gitti .

Bizde içeri gidip annemle hasret giderdik . Bavullarımızı yerleştirdik . O sırada annem sofrayı hazırlıyordu.Annemin evi iki katlıydı . Aslında annem bir sitede oturuyordu . Burdaki tüm evler iki katlıydı ve geniş bir bahçeye sahipti. Ablamla odalarımız ayrıydı ve bunun için anneme ne kadar teşekkür etsem azdır. Bavulumu boşalttım ve annemin seslenmesi üzerine aşağı indim . Annem bize evi gezdiricekti o sırada kapı çaldı . Annem ve ablam merdivendeydi bende ben açarım diye seslendim.

Koşarak kapıyı açtım . Ve vay canına.

Öylece dona kalmıştım .Karşımda hemen hemen benim yaşlarımda kıvırcık saçlı ki saçları biraz kahve biraz sarıydı . İnanılmaz bir saç . Dokunmamak için kendimi zor tuttum ve inanılmaz derecede büyük gamzeleriyle gülümseyen açık ela gözlü bir çocuk duruyordu .Kendime gelince:

Ben : “Aa  şey anneme mi bakmıştın ?”

Çocuk : “Ah demek geldiniz .Selda teyze sizden bahsetti . Evet ona bakmıştım bahçe için.

Annem yanımıza geldi . ”

Annem : “ Furkan hoş geldin içeri girsene bizde tam yemek yiyicektik. “

Demek adı  Furkan vay çok havalı

Kalbim çok hızlı atıyordu gelsin gelsin nolur gel .

Furkan : Yok ya ben aç değilim bahçe de ufak bir sorunumuz olduğunu söylemek için geldim .