Messed Up Feelings

MUF (Chapter 7)

AN:

Austin on the media 💘.

Kate's Pov

Nakatulog agad ako kagabi pagkatapos kong gawin yung daily routins ko bago humiga. Maaga na ko natulog but as always tinanghali nanaman ako ng gising. Its already 9:15 am, i feel sorry for austin 😭. Minadali ko na ang pagligo at lahat lahat. And 9:30 na ng matapos ako ugh this morning is so frustrating. Pababa na ko ng hagdan ng may makita akong tao sa sala. Napahinto ako sa pagbaba dahil nakatingin na sakin ngayon si daddy at Charlie. Why is he here? Ano pinag uusapan nila ni daddy? At minsan lang malagi si dad dito sa bahay dahil ewan ayoko paniwalaan yung mga sinasabi nilang may babae si dad ugh ok back to reality. Here i am, nagmamadali dahil may taong naghihintay saken sa cafe at mukhang di pa ako makakaalis agad agad because i know dad too much. I know what's going to be his next move. He will ask me to entertain the visitor which happen to be my ex. wth kagabi lang napagdesisyunan ko ng mag move on tapos eto sya ngayon damn. Ok kate, hindi naman porke nandito sya ibig sabihin may pag asa na uli kayo. Ituloy mo lang yang pagmomove on mo, nagiilusyon ka nanaman.

Lumapit ako kayla dad kahit gusto ko ng umalis agad agad. Nahihiya na ko kay austin dahil kagabi lang ay hindi naging maganda ang tungo ko sakanya tapos ngayon late pa ko

"Goodmorning dad" pagkatapos kong magmano sakanya ay tumingin ako sa relo ko para makahalata sya na hindi ko na pwede ientertain ang bisita nya ngayon

"Oh goodmorning sweetheart. Nagbreakfast ka na ba?"

"Uh no dad but im going to meet someone now. Dun na lang ako kakain.im sorry dad, i need to go" sabi ko kay dad sa pinakamalambing na tinig para mapapayag sya

"Oh cmon hija join us. Saglit lang and minsan lang naman tayo magsama dalawa"

"Dad.." i look at him in the eye para malaman nya na hindi talaga pwede.

"Uh sir i think kaylangan na talagang umalis ng anak nyo" magalang ng singit ni charlie sa usapan namin ni dad and thanks god dahil mukhang papayag na nga si dad

"Fine. But promise me you'll be here for lunch. Aryt?" naguguluhan man ako dahil ngayon lang sya ganyan saken. I mean mas uunahin nya ang trabaho nya kesa sumabay sa pagkain ko. Naguguluhan man ako ay tumango na rin para makaalis.

Pero bago pa ko makaalis ay pinigil ako ni dad. I look at mywatch to check the time and damn its already 9:44am ughh

"Are you gonna use the car? Im so sorry darling but pinagamit ko muna sa driver dahil may pinapakuha ako sa company. Di na kita ginising dahil sabi ni manang ay tulog na tulog ka pa raw" what??! This is unbelievable

"Ok fine. I need to go dad!" nagmartsa na ko papunta sa pinto at hindi mapigilang taasan ang boses dahil sa pagkairita.

Nasa tapat na ko ng double doors ng tawagin muli ako ni dad

"What!"

"Darling im really sorry ok? But tutal nandito na rin naman si charlie. Magpahatid ka na lang muna sakanya. He wont mind" sabi saken ni dad with all smile on his face ugh he really likes charlie for me since the beggining at pumayag na lang din ako when i saw the clock, its 9:45 for pete's sake

Its so awkward inside the car. Sinabi ko sakanya na dun lang sa madalas naming kainan dati na restaurant at yun ata ang mas lalo pang nagpaawkard. I know he dont care about it anymore. Inaalala nya siguro ako sa pag aakalang maapektuhan pero i want to proudly tell him that im already in the process of moving on pero narealize kong i shouldnt be proud of it. Dahil sya matagal ng nakalagpas sa stage ng moving on. Hindi nya nga ata yun dinaanan eh 😏

"Soo.. Saglit lang ba yon? Hihintayin na kita para mahatid ka na rin pauwi" duh no way in hell na gusto ko pa uli ng another round ng sobrang awkward na byahe. It feels like forever dahil feeling ko sobrang tagal namin ditong walang imikan

"Uh no baka matagalan pa ko" sabi ko without looking at him.

"Pero sabi ng dad mo sa bahay nyo ikaw magtatanghalian" ramdam ko ang mabilis na pagsulyap nya sakin

"Yeah i know. 10am pa lang..12 ang lunch" gusto kong isigaw sa mukha nya yung sinabi nya kahapon na wala nga syang pake saken kaya anong pinuputok ng butsi nya dyan ngayon

"I can wait."

"No need." hindi na nya pinilit at nagdrive na lang uli. Buti na lang at hindi nagtagal nakarating agad kami sa belle's (the restau im talkin about)

Kinalas ko agad ang seatbelt dahil isang oras na kong late. Baka wala na don si austin

"Take care" pahabol ni charlie ng isasara ko na ang pinto. Napahinto ako. Pinipigilan ang sariling magtanong ng bakit? Why is he doing this? Pero ng maramdaman ko ang phone sa bag kong tumunog, tinanguan ko na lang sya at nagmadaling pumasok sa loob

There, i saw Austin waiting (imiganin nyo po yung itsura habang naghihintay, yung sana media po pakitingnan na lang ☺ TY!)

Umupo ako sa harap nya

"Hi!" sabi ko with a smile on my face. All smile yeah bcoz i know that i did something wrong

"Hi" wala sa mood nyang bati saken

"Look, im really sorr-" naputol ang sasabihin ko ng magsalita sya

"Yeah i know. Nalate ka because you're with charlie at tatapusin mo na ang kontrata kasi magkakabalikan na kayo" pinaghalong emosyon ang nakikita ko sa mata nya. Hindi ko maintindihan kung bakit ganto ang asta nya. Actually kahit nung first time ko syang nakita. When he asked me kung bakit ko pa raw hinahabol si charlie like wala na syang pake don but back to reality.

"No.nalate ako ng gising and pinagamit ni dad yung kotse ko sa driver.dad is sorry about it kaya he suggested na ihatid na lang ako ni charlie" hindi ko kaylangan magpaliwanag sakanya dahil pwede ko na lang bayaran sya dahil sa paghihintay. But i feel like i needed to assure him

"And then? Pumayag ka naman." sabi nya habang nakayuko at nakataas ang gilid ng kanyang labi

"Whats wrong with you?" natatawa kong sabi dahil naguguluhan na talaga ko sa asta nya

Umiling lang sya habang nakangiti pero alam mo yung ngiting naiinis?. Its so irritating pero pinigil ko ang sarili ko. I need to settle our business here 😑

"So im gonna end the contract because i decided to start moving on" pagmamalaki ko sakanya dahil from the start i know na eto ang gusto nya. For me to move on

"Good for you then" malamig nyang sabi habang titig na titig saken. Naiilang ako

"What?" tanong ko dahil sa titig nyang feeling ko ay tumatagos sa aking kaluluwa. His eyes is a mixture of pain,happiness and emptiness. Hindi ko alam na pwede pa lang makita ang pinaghalo halong emosyon sa mata ng isang tao and idunno but it looks so beautiful

"Hindi mo ba talaga ko natatandaan kaye?" ang makikita ko na lang sa mata nya ngayon ay kalungkutan pero naguguluhan ako. Namali lang ba ko ng dinig o hindi nya talaga ko tinawag na kate? And anong ibig nyang sabihin sa hindi ko sya matandaan?