1

22 1 0
                                    

(A/N) Dit is mijn aller eerste verhaal, ik ben geen professionele schrijfster. Ik heb me ook niet verdiept in de Nederlandse taal, dus ik kan spelfouten maken als de beste. (Eindelijk iets waar ik wel goed in ben.) Veel leesplezier, hope you like it!

'Splash!' Verschrikt wordt ik wakker en kijk in het rond hoever ik kan. 'Whahahaha, ben je wakker schat?' 'Adam, jij klootzak! Waar ben jij mee bezig?' Ik zie mijn broer rollend op de grond happend naar adem. 'Ik-k hahah ma-aak jou o-op een ma-agische wijze wa-aker hahaha!' Woedend gooi ik mijn kussen richtig Adam, die hij natuurlijk niet zag aankomen. 'Auw, die deed echt pijn.': zei Adam sarcastisch. 'Donder op Adam!' 'Okido..., prinses.'

Helemaal doorweekt slof ik de badkamer in. Deed het geen wat iedereen doet, I guess. En liep heel voorzichtig naar mijn regelrechte nachtmerrie. De kledingkast. Heel veel kleding heb ik niet, maar als ik wat draag is er altijd wel iets dat mij zorgen maakt om mijn figuur. Heel dik ben ik niet, vetrolletjes hier vetrolletjes daar, en ga zo maar door. Ik ben onzettend dik.

Vermoeid sta ik op het schoolplein, opzoek naar een geschikt plekje zonder een organisme om me heen te hebben. Veel vrienden heb ik niet; correctie, Ik heb geen vrienden. It's My, Myself and I.

Als ik mijn plekje eindelijk gevonden heb, gaat de bel. Mijn volgende is Economie, mijn lievelingsvak. Hoor je  mijn sarcasme?
Ik pak een plekje helemaal achterin en bid dat niemand naast me komt zitten. Maar ja, er komt een jongen zitten. Als ik hem eenmaal beter bekijk, verdwaal ik in zijn ogen. Just kidding, jullie zullen vast denken: " Awh, ze is verliefd."

Nope niet in dit verhaal, hier gaat het wat anders, ik ben en zal nooit verliefd worden. En de jongen van de mooie ogen, kuch kuch, heb ik nooit bekeken. Jullie zullen zien hoe irritant mijn leven eruit zal zien.

I wish you luke.

( A/N) Serieus ik wens je heel veel geluk met dit verhaal!


My only way outWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu