Μέχρι το τέλος...

Κεφαλαιο 12

Flashback*

- Άντε ρε τελειωνετε! Μη μας πάρουν είδηση.

- Τώρα τελειωνουμε!

- Βαλ' την στη βαλίτσα.

- Πάμε στο αεροδρομιο;

- Πρώτα πάμε στον Τονι να μας πει που θα στείλουμε το "δέμα", και μετά βλέπουμε.

***
- Εσύ που είσαι τώρα; [...] Που; Γιατι; [...] Κάτσε ρε Τονι! Τι εννοείς θες κι άλλες; [...] Και τι φταιω εγώ που οι άλλοι τις σαπισαν στο ξύλο; [...] Ρε Τονι! Έχω ήδη τρεις κοπέλες! Πόσες θες ακόμα; [...] Πόσες;;;!!! Όχι! Δεν γίνεται. Δεν έχουμε τόσες τουριστριες πλέον. [...] Τον άλλο μήνα! [...] Εντολή του "από πανω";! [...] Καλά. Θα κάνω ότι μπορώ. [...] Γεια.

- Πάμε.

- Που;

- Πρέπει να ψαρεψουμε κι άλλες. Αυτή τη φορά, πες ότι θα πάμε για ποτακι το βράδυ. Θα μαζεψουμε πολλές και μετά θα έρθουν και οι υπόλοιποι να μας βοηθησουν.

- Μα καλα, αυτοί δεν είπαν ότι θέλουν δυο-τρεις μόνο, κι αυτό για καβατζα;

- Ναι μωρε, αλλά πουλήθηκαν δύο σε " δημοπρασία" και άλλες δύο πέθαναν, επειδή οι άλλοι ήταν βιτσιοζοι και τις χτύπησαν άγρια.

- Καημενα κοριτσια!

- Δεν θέλω συναισθηματισμούς. Εμπόριο κάνουμε εδώ πέρα.

- Ναι Λευτερη, αλλά δεν μετανιωνεις για τίποτα;

- Όχι. Είναι η δουλειά μου. Και τώρα ασε τα πολλά πολλά, γιατί ο "από πάνω", δεν θα περιμένει πολύ για να μας "καθαρίσει".

Στο αεροδρομιο*

- Που την εβαλες;

- Στη θέση που της κλεισαμε. Είναι ασφαλής με τον δικό μας δίπλα της.

- Τη ναρκωσες καλά;

- Ναι. Φαίνεται ότι κοιμαται. Είναι και ο "άντρας" της από διπλα, οπότε όλα καλά.

- Ωραία.

- Αυτη που την πάμε;

- Ντουμπάι. Θέλει έναν πάμπλουτος επιχειρηματίας να την αγοράσει. Του άρεσε πολυ, λέει.

- Οκ. Και μετά πάμε στο Σαν Φρανσισκο για την "προμηθεια" έτσι;

- Ναι. Λοιπόν, ο "από πάνω" είναι ευχαριστημένος. Μας θέλει μετά το ταξίδι, για να μας αναθέσει μία πολύ βασική δουλειά.

- Σαν τι δουλειά;

- Θέλει την κόρη του κυρίου Κρέινς.

- Ποιος ειναι αυτός;