Love Triangle (Herschrijven)

hoofdstuk acht

Pov Noor
Peter zoent me! Ik schrik van hem, maar duw hem niet weg. Ik voel aan alles dat het fout is,maar ergens is het wel fijn.

Uiteindelijk is het peter die loslaat.
"Waarom doe je dit? Je weet dat ik met Kelvin ben" roep ik boos.  "Maar ik vind je ook leuk Noor. En ik heb nooit een kans gehad omdat Kelvin me voor was. Ik wilde je gewoon laten zien dat ik ook beschikbaar ben" zegt hij.

"Nee, Peter. Dit is verdomme geen datingshow. Ik maakt me geen biet uit dat jij ook beschikbaar bent. Ik ben met Kelvin" zeg ik en ren naar boven.

Ik ben verdrietig en boos en ik voel me raar. Ik leun tegen een muur aan. Ik weet even niet wat ik moet doen.
Ik loop naar boven, want het enige wat ik wel weet is dat ik hier weg moet.

Als ik boven ben komt Kelvin eraan die me zoent. Ik maak me los. "Sorry kel, ik moet echt weg" zeg ik verward. "Gaat het wel,Noor" vraagt hij me. Ik knik, druk een kus op zijn wang en loop weg.  Kelvin snapt er niks van maar laat me toch gaan.

Pov Peter
Jammer. Ik had gehoopt dat ze na de kus zich toch had bedacht. Stom. Dat kan niet natuurlijk. Ik heb alles verpest. Nu wil Noor niet eens met me praten. Erger nog, ik kan Kel niks vertellen.

Ik kom boven en Kelvin komt gelijk op me af. "Wat is er gebeurd met Noor" zegt hij. Ik schrik ervan dat hij gelijk weet dat ik er iets mee te maken hebt. "Geen idee. Hoezo? Is ze weg?" zeg ik zo geloofwaardig mogelijk.

Pov Kelvin
Het zit me niet helemaal lekker dat Noor zomaar weg ging. Ik ga als iedereen weg ik gelijk bij haar langs. Als ik bij haar appartement kom bel ik aan. Ik hoor haar stem door de intercom. "Hallo?" zegt ze. "Hey" zeg ik en ik hoor het geluidje van de deur.

Ik ren de trap op en Noor staat al in de deuropening. "Hey" zegt ze zacht. "Hey, waarom ging je vanmiddag nou weg. Ik was bezorgt" zeg ik terwijl ik naar binnen wordt gewezen. "Sorry Kel, ik voelde me ineens niet zo goed" zegt ze. Ze is dus niet van plan om iets te zeggen. "You sure?" vraag ik. Ze knikt.

Pov Noor
Ik kijk naar mijn vriendje op de bank naast me. Ik ben blij. Met Kelvin. Niet met peter. Maar waarom voel ik me dan zo raar? "Waar denk je aan, Noor?" vraagt hij me. "Nergens aan" zeg ik snel. "Waarom ben je dan zo stil. Normaal heb je van alles te vertellen" zegt hij tegen me.

Ik word bang van de gedachte dat ik mijn mond voorbij praat. Ik druk mijn lippen op die van hem om enig verbaal contact te voorkomen. We zoenen. Ik word langzaam op mijn rug gelegd. Het is heel fijn totdat ik Kelvin's hand op mijn borst voel. Gelijk ga ik recht op zitten. "Kel, dit is te vroeg" zeg ik snel. Ik zie dat hij weet dat hij een fout maakte. "Natuurlijk. Sorry" zegt hij.
Als Kelvin weer naar huis is krijg ik een appje van peter

Appgesprek Peter en noor

P: sorry voor vanmiddag. Het was dom van me. Het is alleen dat ik je ook leuk vond en ik het moeilijk vond dat Kelvin je gelijk kreeg.
N: kreeg?! Ik ben geen ding hoor!
P:nee tuurlijk niet. Sorry oke
N: maar weet je wat nou het ergste is.
P: nou?
N: ik ben ontzettend kwaad op je, maar die kus vond ik toch best.. ik kweenie
P: best wat?
N: fijn ofzo? Ik weet het niet. Het maakt ook niet uit. Ik ben met kelvin dus.
P: klopt. We gaan hem ook niks vertellen toch?
N: nee tuurlijk niet!
P: nou. Ik zie je wel weer
N: doei

Pov peter
Ik kan niet slapen. Ik denk aan wat Noor zei. Ze vond mijn kus dus wel fijn? Maar ze wil mij niet. Of wel een soort van. Ik moet haar spreken. Ik ga haar een appje sturen.

Morgen om 12 uur bij het pannenkoeken huis in het vondelpark. Ik moet met je praten.
-peter