Idol Meets The Heiress

chapter 1

Athena POV

"Sweetie, wake up. Hey, sleepyhead."

"Uhmm. Umma (mommy). I'm still sleepy. Neomu ileun (too early)."

"Maria Athena Song. Gigising ka o gigising ka?!"

Oo-oh patay.

"Gising na ako. Look."
Sabay tayo. Kahit inaantok na ako

Takot ko nalang sa nanay ko.

"Good. Umayos ka na. At may bisita ang daddy mo"

Then umalis na siya.

As always business nanaman.
Lord!! Kailan ba ako magiging malaya sa buhay ko!!

Naligo na ako. At nagbihis ng formal.

Habang sinusuklay ko yung buhok ko ay bigla akong napaisip.

Paano kaya kung hindi ako pinanganak ng mayaman. I mean simple lang ang buhay ko.

Masaya kaya ako?

Nagagawa ko kaya lahat ng hindi ko nagagawa ngayon?

Siguro nga magiging masaya ako kasi wala akong pangalan na pinangangalagaan.

Siguro malaya kong nagagawa lahat ng gusto ko.

Tok tok tok.

"Athena."

Si mommy. She's the greatest mom ever. But then minsan mas iniintindi niya si dad kaysa sa akin.

I hate her sometimes but I still love her.

"Coming!" I shouted back.

Bumaba na ako ng hagdan. Nang makita ko sila.

"Oppa, Umma" then I smiled.

Kahit peke okay na.

Humarap ako sa bisita nila.

"Anneonghesayo" then nag bow ako na sign ng paggalang.

"What a lovely girl. I like her.
For my son"

"Mueos-eul-yo?" (What?)

Nakaka-highblood to ah!

"Athena Song!"

Saway sakin ni Dad

"Weyo Oppa?" (Why dad)

Mangiyak ngiyak kong tanong kay daddy.

Humarap si daddy sa ka business niya. At humingi ng tawad.

Na agad namang sinuklian ng ngiti nito.

"It's okay. Maybe she's only shocked"

Sabi nung ka business ni dad.

"Tomorrow I'll comeback. Together with my son.
Mannaseo bangawoyo. Jalgayo" (nice to meet you. Bye)

Pagkaalis ng bisita ni dad ay bigla niya akong hinarap.

At sinampal.

Sa pagkakataong ito hindi ko na mapigilan ang pagbagsak ng luha ko.

"What now oppa?!"

Hindi ko mapigilan taasan ng boses si dad.

Pumikit ng mariin si dad.

"Look Athena. I love you. And I want you to become happy. I don't want to die if I know that my daughter is suffering. And our company needs you and and we need them. You're the heiress."

Sabi ni dad.

"Happy oppa? But in my case oppa, I'm not happy! Mianhe oppa. But i can't"

Then tumakbo na ako sa kwarto ko.

Iniyak ko na lahat. Lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Gusto ko na kumawala. I want to be free.

At isa lang ang solusyon.

Ang umalis ako sa bansang to.

At pumunta sa bansa na kung saan hindi ako kilala.

Philippines.

Joong Suk POV.

"Kim Joong Suk. Alam mo ba yung nangyari?"

Tanong sa akin ng manager ko.

"Huh? Anong nangyari?" Pagtatakang tanong ko sa kaniya

"Si Jackson nasa Korea. Nung isang araw pa pala."

"Talaga? Edi okay. At least makikita niya na ulit yung dad niya"

Half korean kasi si Jackson. At may ari sila ng company sa Korea. He's my best friend. Kaya masaya ako sa desisyon na ginagawa niya.

"Joong Suk. Bar tayo mamaya"
Sabi sa akin ni Marco. Ang drummer ng banda.

"Oy! Magingat kayo. Nako lalo ka na Marco minsan na kayong na- issue nila Ian at Job. Ayoko nang maulit yun. At least tong si Joong Suk hindi pa nai- issue."

Napatawa naman ako sa sinabi ng Manager namin.

"Tst. Oo nga no. Ikaw na pinaka-sikat sa banda. Hindi pa nasasama sa kahit na anong issue. Ibang klase ka talaga. Kung anong lakas ng dating mo sa babae, ganun naman kahina ang interes mo sa mga babae. Bakla ka ba?"
Tanong naman ni Job.

"What the fck?! HAHAHA ako bakla? Ul*l. Masyado ko lang talaga mahal yung career ko."

Bigla naman akong inakbayan ni Ian. Na bigla ko naman inalis.

"Alam mo ang sungit mo."

"Yung kasungitang to. Ito ang isa dahilan kung bakit maraming nagkakagusto sa akin" pagmamayabang ko.

"Ah ganun ba? Sige magsusungit na rin ako."

"Talaga?" Tanong ko kay Ian.

"Pero seryoso bro.Kailangan mo rin humanap ng babae na makakagising mo dyan sa puso mong dinaig pa ang bakal"

"Saka na! Alam mo naman yung sitwasyon natin. Para tayong mga prisoner na bantay sarado. Nasa mundo tayo ng showbiz. Wake up and face the reality. Na kahit anong galaw natin. Bantay sarado pa rin tayo. Wala tayong privacy"

Yan ang mundo namin. Kapalit ng kasikatan ay nawawalan naman kami ng katahimikan.

"Tama. Pero wag mo naman ipagpalit yang happiness mo sa career mo"
Sabi ni Marco

"But my career is my happiness."

"Oo na! Pero someday kakainin mo yang sinabi mo."

Sabay akbay sa akin ni Job.

Welcome sa mundo ng showbiz. Sa mundo namin.