Rijken der thermsië~Grace

0.6

''We moeten hier weg!'' Het viel Grace op dat haar moeder het zwaar vond om die woorden uit te spreken, maar iedereen van hun wist dat het waar was. Als er echt een oorlog was uitgebroken dan moesten ze een plaats gaan vinden waar ze konden schuilen, want als ze hier zouden blijven waren ze een veel makkelijker prooi. Haar broertje die voor de eerste keer in tijden geen betweter was keek bang in de gezichten van hun ouders ''waar moeten we dan heen mammie?'' Grace wilde het eigenlijk niet voorstellen, want dan zouden haar ouders weten dat ze te veel tijd in het elfen bos besteden, maar er was niet bepaald een andere keus. ''We kunnen naar het elfen bos gaan en daar een schuilplaats maken'' Haar ouders keken haar niet blij aan, maar ze wisten net zo goed als Grace dat er geen beter optie was. De wolven zouden hun geur reuken net als de vampieren en de begiftigden lagen te ver weg.'' Pak jullie spullen'' we gaan vandaag nog een schuilplaats maken. Grace haar vader haalde de kruiwagen en alle bruikbare spullen uit de schuur die van pas zouden komen voor het maken van een schuilplaats. Onderweg naar het elfenbos was iedereen stil. Grace leidde ze naar de plek waar ze zelf altijd naar toe ging met het meer zodat ze dicht bij drinkwater in de buurt zouden zitten mocht dat nodig zijn. '' We gaan onder de grond wonen als een stel ratten'' Grace negeerde haar broertje en samen met de haar familie begonnen ze van het graven van een hol. De zon had alweer plaats gemaakt voor de maan en hoe moe ze ook waren ze stopte niet met graven. Tot nu toe was hun hol groot geworden, ze moesten nog een deur van taken maken zodat niemand de ingang zou zien, maar ze hadden een begin gemaakt. Haar vader had samen met haar moeder de zwaarste taken op zich genomen. Niet alleen graafde hun, maar ze namen ook de kruiwagen mee naar hun huis om daar de aarde onopvallend te loodsen en daarna namen ze weer bruikbare spullen van huis mee. Haar broertje was in slaap gevallen tegen een boom aan en Grace probeerde het werk van haar ouders te verlichten door zelf ook mee te helpen met graven. Als haar ouders terug kwamen namen ze de taak van Grace over en ging Grace veder met het maken van een deur die zo min mogelijk opviel. Ze hadden geluk dat nog niemand van de rijken actie had ondernomen, waarschijnlijk waren de rijken zich ook aan het voorbereiden op de oorlog die ongetwijfeld zou komen. Uiteindelijk werden de uren die ze in hun hol stoken dagen. De dagen van werken waren zwaar voor iedereen uit Grace haar familie, het eiste een hoop energie die ze alweer snel verloren door gebrek aan slaap. Grace had hun nieuwe onderduik huis ondergedompeld onder de naam het hol. Het hol werd steeds groter, wat gezien voor een oorlog onderduik adres niet even belangrijk was, maar aangezien de oorlog wel jaren zou kunnen duren wilde haar ouders dat het er fatsoenlijk en luxe uitzag. Het hol bevatte al meerdere uitgangen met deuren die zo sterk waren dat je er gerust op kon staan. Grace was trots op de deuren die ze had gemaakt. Haar broertje was ondertussen boeken aan het halen, omdat veel werk voor hem gewoon te zwaar was. Het hol begon er met de dag mooier uit te zien, er waren meerdere kamers dan ze in haar eigen huis had gehad! Haar moeder mocht zich dan zorgen maken over de oorlog, maar dit was allang niet meer zomer een onderduik plaats. Grace wist dat haar moeder hier niet makkelijk meer weg zou kunnen gaan als de oorlog ooit zou aflopen, maar haar moeder kennende wist Grace ook dat ze snel naar hun eigen huis zouden vertrekken wanneer dat zou gebeuren. In het hol had iedereen zijn eigen slaapkamer met daarvoor een deken zodat ieder toch nog een privé plek had, waar ze tot hun rust konden komen. Toen na een lange tijd van spanning tussen de rijken onderling ging de oorlog echt van start. De vampieren hadden het eerste toegeslagen naar de wolven toe. Er vielen vele gewonden. Grace was gedwongen binnen te blijven net als haar broertje. Wat haar ouders alleen niet wist was dat Grace haar eigen nooduitgang ook in haar kamer had gemaakt. 'S avonds sloop Grace dan naar buiten om de omgeving te ontkennen en om zo nog meer over de omgeving en hoe het met de oorlog stond te ontdekken. Grace liep veder dan normaal tot ze een konijn in val zag. Ze wist dat het gevaarlijk was, want hoogst waarschijnlijk zouden er andere mensen in de buurt zijn, maar ze kon het niet riskeren dat het konijntje zou worden opgegeten. Net toen ze een stap in die richting zette kwam er een net om haar heen waardoor ze zelf gevangen in de lucht zat. Wat was ze stom geweest!

..........................................................................................

Een extra hoofdstuk cadeau, omdat ik er zin in had:) Hij is misschien iets minder goed dan normaal, maar ik had even geen inspiratie meer en ik moest wel veder gaan.