Sad

178 19 1
                                    

~Η μουσική επαιζε δυνατά στα αυτιά της και κοιτούσε το άπειρο...κοιτουσε τα αστερια και στην σκεψη οτι η μητερα της βρισκετε εκει δακρυζε...έκλεινε τα μάτια και φανταζόταν έναν αλλο κοσμο~
Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν ήμουν μικρή και στεκόμουν σε έναν διάδρομο νοσοκομείο και το μόνο που θυμάμαι είναι να λεω "Μην φυγεις μαμα" ~Μετά σκοτάδι~ Σκοταδι στην ψυχή μου..
Κάνεις δεν με καταλάβαινε....έπρεπε να κάνω κάτι..
Κάτι δραστικο..
~Αποφάσισα να πάω να την βρω~
Ήταν 3 το ξημέρωμα...
Ήμουν ελαφρως μεθυσμενη..
Πήγα στο μπάνιο,πήρα ένα ξυραφάκι και το ακούμπησα πάνω στον καρπό μου...
"Έρχομαι μαμά" ειπα..
Και μετά σκοτάδι...Σκοτάδι στην καρδια...
Ξύπνησα σε ένα μέρος..Έναν άλλο κοσμο~ο κόσμος που δεν υπάρχει σκοτάδι,γιατί όλοι οι Άγγελοι που μας προστατεύουν,βρίσκονται εκεί..κι εγώ μαζί τους~
                   *THE END*

Sad(One Shot)Where stories live. Discover now